JA Purity IV JA Purity IV
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
  • Εκπαίδευση
  • Διεθνή
  • Ιστορία
  • Πολιτισμός
  • Αθλητικά
  • Πρόσωπα
  • Κοινωνικά
  • Κέρκυρα
JA Purity IV JA Purity IV
Δευτέρα 28 Ιουλίου 2025 03:11
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
  • Εκπαίδευση
  • Διεθνή
  • Ιστορία
  • Πολιτισμός
  • Αθλητικά
  • Πρόσωπα
  • Κοινωνικά
  • Κέρκυρα
Η Γάζα εκπέμπει SOS - Συγκέντρωση την Κυριακή 27/7, 8 μ.μ. στο λιμάνι του Πόρτο Ράφτη - (άγαλμα του αφανούς Ναύτη)

07-26-2025 18:11
Επικαιρότητα

Η Γάζα εκπέμπει SOS - Συγκέντρωση την Κυριακή 27/7, 8 μ.μ. στο λιμάνι του Πόρτο Ράφτη - (άγαλμα του αφανούς Ναύτη)
Ο υποσιτισμός στη Νιγηρία σκότωσε 652 παιδιά τους τελευταίους έξι μήνες

07-26-2025 15:32
Διεθνή

Ο υποσιτισμός στη Νιγηρία σκότωσε 652 παιδιά τους τελευταίους έξι μήνες
«Bella Ciao»: Ποια είναι η ιστορία του ιταλικού αντιφασιστικού τραγουδιού (video – στίχοι)

07-26-2025 15:25
Πολιτισμός

«Bella Ciao»: Ποια είναι η ιστορία του ιταλικού αντιφασιστικού τραγουδιού (video – στίχοι)
Στη Γάζα τα παιδιά πεθαίνουν για λίγο νερό

07-26-2025 15:18
Διεθνή

Στη Γάζα τα παιδιά πεθαίνουν για λίγο νερό
Το παιχνίδι της γενοκτονίας

07-26-2025 15:09
Διεθνή

Το παιχνίδι της γενοκτονίας
  1. Βρίσκεστε εδώ:  
  2. Αρχική
  3. Επικαιρότητα
  4. Τι σημαίνει «Κυβέρνηση Α[χ]ρίστων»
Κατηγορία: Επικαιρότητα
09 Ιουλίου 2025

Τι σημαίνει «Κυβέρνηση Α[χ]ρίστων»

Δημήτρης Λένης - kosmodromio.gr

Είναι κοινή διαπίστωση ότι οι Άριστοι βρίσκονται σε μία κάπως δύσκολη θέση.

Είναι κοινή διαπίστωση ότι οι Άριστοι βρίσκονται σε μία κάπως δύσκολη θέση. Μάλιστα, για μας που αγαπάμε τον Κούλη ανυστερόβουλα και χωρίς να περιμένουμε ανταλλάγματα, αυτό που μας κάνει να αισθανόμαστε κάπως άβολα, περισσότερο ακόμα κι από τους διάφορους φραπέδες, χασάπηδες και τσεκούρηδες, είναι που ο πάντα συμπαθής και κοσμαγάπητος Μωυσής της καρδιάς μας αναγκάζεται να παραδεχτεί ο ίδιος ότι δεν ήξερε, δεν γνώριζε και δεν κατάλαβε τίποτε απολύτως από όσα όφειλε ως εκ της θέσεώς του να γνωρίζει για τις δραστηριότητες των πιο στενών του συνεργατών τη στιγμή που τα δισ. πέταγαν δεξιά αριστερά και μπροστά του. Άρα βασικά είτε είναι χαζό παιδάκι που το εκμεταλλεύτηκαν οι κακοί συνεργάτες του (που ο ίδιος διάλεξε), είτε ότι είναι ντιπ στόκος (διαλέγετε όποια ερμηνεία φαίνεται να είναι κάπως καλύτερη για τις ικανότητες του τσιτάχ). Ή αυτό, ή είναι όντως τσιτάχ (ένα γρήγορο αρπακτικό δηλαδή), οπότε έχει τσεπώσει τη μερίδα του λέοντος.  Ή τη μερίδα του τσιτάχ.

Του Κουλουβάχατα comics

Και όμως, ίσως να αποδειχτεί τελικά ότι το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της υπόθεσης είναι ότι η ευρω-εισαγγελία, που ξάφνου ξύπνησε και γυρεύει τα κλεμμένα του ΟΠΕΚΕΠΕ, είναι περισσότερο ένα σύμπτωμα μιας βαθύτερης αιτίας που προκαλεί αυτήν την κυβερνητική δυσανεξία (που ευχόμαστε ολόψυχα να είναι παροδική, μη μου κακοκαρδίζεσαι Κούλη μας, τα λένε αυτά γιατί σε ζηλεύουνε λεβέντη μου).

Η εισαγγελία δηλαδή δεν λειτουργεί σε κενό, χωρίς κάποια αλληλεπίδραση με τους υπόλοιπους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς της Ε.Ε.. Ακόμα περισσότερο αυτό ισχύει και για την πιθανότατη επερχόμενη πολύ μεγαλύτερη εισαγγελική επιδρομή στα του Ταμείου Ανασυγκρότησης, μαζί με την ακόμα μεγαλύτερη καμπάνα που θα πέσει. Να υπενθυμίσουμε εδώ στην πάντα ενημερωμένη για τα ευρωπαϊκά πράγματα, μία και μόνη αναγνώστρια της στήλης, ότι την καμπάνα θα την πληρώσει αυτή και όχι, για να πούμε ένα τυχαίο όνομα, ο Αυγενάκης.

Διαφημιστική ζώνη: Ο πολυσχιδής Ελευθέριος Αυγενάκης, παρά τα διαρκή καθήκοντά του ως βουλευτής και πρώην υπουργός ΟΠΕΚΕΠΕ, βρίσκει καιρό ο μπαγάσας να γράφει και βιβλία. Όπως έλεγε και ο ίδιος στο επίσημο βιογραφικό του στην σελίδα της ΝΔ, το οποίο αντέγραψε και στην σελίδα της Βουλής, «το 2007 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Πολιτικά Θέματα (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα) ενώ 2010 προχωρά στην ηλεκτρονική έκδοση του βιβλίου του (e-book) με τίτλο «Δημόσια Διοίκηση ώρα μηδέν-Και ο Θεός φοβάται το Ελληνικό Κράτος». Το δεύτερο αυτό βιβλίο, που έχει και προφητικό τίτλο, μπορούσατε μέχρι προσφάτως να το προμηθευτείτε σε διάφορα ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία για το ευτελές αντίτιμο των 21€. Δεν μπορείτε πλέον. Τα παραπάνω είναι σε παρελθοντικούς χρόνους επειδή στις 7/7/25 κάθε αναφορά στο βιβλίο, ακόμα και το άρθρο της εφημερίδος ΠΑΤΡΙΣ που αναφερόταν παρουσίαση του στο Ηράκλειο, περιέργως πως εξαφανίστηκαν από το διαδίκτυο. Μόνη αναφορά που έμεινε στην αφιερωμένη στον ηρωικό Λευτέρη σελίδα της wikipedia. Υποθέτουμε ότι η εξαφάνιση οφείλεται στις αστραπιαίες κινήσεις του ανδρός. Τέτοιους άξιους πολιτικούς άνδρες και γυναίκες θέλουμε! Τέλος διαφήμισης.

Λοιπόν, ως προς το εσωτερικό ακροατήριο όλα αυτά τα «σκάνδαλα» θα ήταν μάλλον επίτευγμα και στοιχείο περήφανης (αν και κάπως χαμηλών τόνων, να μην μας ακούνε στο εξωτερικό) καυχησιολογίας εκ μέρους της κυβέρνησης που (ψιθυριστά και μεταξύ μας) κατάφερε να τα αρπάξει από τους κουτόφραγκους. Αν τα πράγματα ήταν κανονικά, ούτε η κυβέρνηση θα αισθανόταν την ανάγκη να απολογηθεί στο εσωτερικό, ούτε και ο ΠΘ μας θα άκουγε έξαφνα μια εσωτερική φωνή σαν τον σωκρατικό δαίμονα να τον καλεί να επιδείξει άγνοια, μπας και κηρυχτεί αθώος λόγω βλακείας.

Γιατί, όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά, όταν δηλαδή «λεφτά υπάρχουν» που έλεγε και μια ψυχή, τότε κανείς δεν ενδιαφέρεται για τον πόνο των Ευρωπαίων που τους φάγαμε τα φράγκα. Μάλιστα σε τέτοια περίπτωση δεν είναι καν ανάγκη τα λεφτά να μοιραστούν «δίκαια». Στο εσωτερικό της χώρας κανείς δεν θα είχε πρόβλημα αν το άλφα ή το βήτα στέλεχος του κόμματος έπαιρνε μια κάπως πιο ευμεγέθη δαγκωνιά μίζας («έδωσε ένα δωράκι στον εαυτό του» που είχε πει σε αντίστοιχη περίπτωση και ο μπαμπάς του Γιωργάκη), αυτά εξάλλου συμβαίνουν και εις Εσπερίαν.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι πίσω από την αποκάλυψη του σκανδάλου υπάρχει μια βαθύτερη δυσλειτουργία, αποδιαρθρωτική όχι μόνο για την εγχώρια δυστοπία μας, αλλά και για τους ευρύτερους μηχανισμούς της Ε.Ε.. Είναι το γεγονός ότι οι άριστοί μας είναι κυριολεκτικά άχρηστοι και αυτό όχι με τα δικά μας αλλά με τα δικά τους κριτήρια. Με τα «δικά μας» κριτήρια, τα κριτήρια των όχι και τόσο ευκατάστατων Ελλήνων πολιτών που θα πληρώσουν τον λογαριασμό ό,τι κι αν γίνει, μια χαρά τα καταφέρνει η κυβέρνηση και καθόλου άχρηστη δεν είναι, μας έχει πατήσει κάτω και μπράβο της. Με τα «δικά τους» κριτήρια όμως, τα κριτήρια δηλαδή της Επιτροπής και των Ευρωπαϊκών οργάνων ως εκπροσώπων (συνήθως μη εκλεγμένων) των μεγάλων ευρω-συμφερόντων, κάτι είναι πολύ σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας, ή εν προκειμένω, στην Μητσοτακολάνδη. Και όχι λόγω «διαφθοράς».

Ποια είναι η δουλειά των πολιτικών;

(Και εννοούμε εκτός από το να κάθονται και εκτός από το να λένε ψέματα.)

Δουλειά τους είναι να κουμαντάρουν το κράτος (που είναι θυμίζουμε το πραγματικό κόμμα του ακομμάτιστου Κεφαλαίου) με τέτοιον τρόπο ώστε να εκπληρώνεται μια διπλή συνθήκη. Από τη μία, πρέπει να διατηρείται και να βαθαίνει το άνισο ισοζύγιο δύναμης μεταξύ των αποπάνω και των αποκάτω. Από την άλλη όμως η χώρα οφείλει να βελτιώνει τη θέση της στον διεθνή καταμερισμό εργασίας (που σχετίζεται πολύ με αυτό που κάποτε το λέγαμε «ιμπεριαλιστική αλυσίδα») κάτι που είναι μεν συνάρτηση της εκμετάλλευσης του εγχώριου δυναμικού αλλά περιλαμβάνει και πολλά άλλα πράγματα.

Δεν λέμε εδώ ότι η Κουλοκυβέρνηση δεν υποστηρίζει τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα της αστικής τάξης, φωτιά να πέσει να μας κάψει! Αλλά το Κεφάλαιο (ως ευρύτερη κοινωνική σχέση) δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένο μόνο με την απλή μεταφορά πλούτου από τους φτωχούς στους πλούσιους, όπως αυτό επιτυγχάνεται πχ με την μείωση της φορολογίας ή την διάλυση του συστήματος υγείας και λοιπών «αναδιαρθρώσεων» και «εκσυγχρονισμών».

Οι δομικές αναδιαρθρώσεις του δημοσίου, που επιταχύνθηκαν στην εποχή του λεγόμενου νεοφιλελευθερισμού, πάντα είναι ένας αντίστροφος Ρομπέν των Δασών (κλέβει από τους φτωχούς για να δίνει στους πλούσιους). Άρα είναι αναγκαίο και σωστό να γίνονται και μπράβο στην κυβέρνηση που τις κάνει με τέτοια συνέπεια, αλλά δεν αρκούν από μόνες τους. Αυτές είναι απλώς το πρώτο βήμα σε μια ευρύτερη πορεία. Αν τον παραγόμενο πλούτο σε μια χώρα τον παραστήσουμε με μια πίτα, οι αναδιαρθρώσεις απλώς ξαναμοιράζουν τα κομμάτια της πίτας· παίρνουν από κάθε έναν από τους πολλούς φτωχούς από ένα πολύ πολύ μικρό κομμάτι, μια φλοίδα πίτας βασικά, ενώνουν όλα αυτά τα άπειρα κομματάκια μαζί σε μια ωραία μεγάλη γκουμούτσα και την σερβίρουν ζεστή ζεστή στους λιγοστούς πλούσιους. Αλλά μεταφορά πλούτου σημαίνει και μεταφορά ισχύος. Σε γενικές γραμμές, όσο μεγαλύτερο το μερίδιο του πλούτου μιας τάξης, τόσο μεγαλύτερη και η ισχύς της, όχι μόνο οικονομική αλλά και πολιτική και κοινωνική ή πολιτισμική.

Αν όμως η πίτα είναι μικρή το ξαναμοίρασμα δεν αρκεί. Σε αυτήν την περίπτωση, το σημαντικότερο καθήκον της αστικής τάξης μιας χώρας, η πιο σημαντική δουλειά της είναι η ενεργητική αύξηση της πίτας, η «ανάπτυξη» όπως την λέμε, η δημιουργία δηλαδή νέων χώρων κερδοφορίας. Αυτό γενικά γίνεται με την εκμετάλλευση της αυξημένης εξουσίας του Κεφαλαίου πάνω στην εργασία κατά τρόπον ώστε η συσσώρευση κεφαλαίου (δηλαδή, σχηματικά ο πλουτισμός) να είναι όχι μόνο συνεχής αλλά και συνεχώς αυξανόμενη. Που πάει να πει ότι σε σχέση με τις χώρες που ανταγωνίζονται την δική μας, το ΑΕΠ οφείλει να αυξάνεται πιο γρήγορα, ή, εν πάση περιπτώσει, με τον ίδιο ρυθμό, ώστε η χώρα να μην χάνει θέσεις στην διεθνή κλίμακα.

Και εδώ οι άριστοι κατάφεραν κάτι δύσκολο, τα έκαναν πιο μούτι ακόμα και από τις προ κρίσης κυβερνήσεις των δύο κομμάτων εξουσίας. Συλλογικά η ελληνική αστική τάξη έχει συντριπτικά αποτύχει στον ιστορικό ρόλο της από (χοντρικά )την δεκαετία του ‘90 και μετά, αν όχι πιο πριν. Όμως η κρίση και η μεγάλη πτώση στην ιεραρχία της χώρας τα τελευταία χρόνια είναι πραγματικά μοναδική στην ιστορία (και σε αυτό δεν ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, άλλες είναι οι δικές του αμαρτίες). Δεν είναι μόνο η Πορτογαλία, αλλά και η Ρουμανία που έχουν ξεπεράσει την Ελλάδα στο ΑΕΠ, ενώ η Τουρκία μπορεί πλέον να αγνοεί το πολύ μικρό μέγεθος στα δυτικά της. Πρόκειται για μια εκπληκτική αποτυχία του εγχώριου κεφαλαίου, συγκρινόμενη ίσως μόνο με την περίπτωση της Αργεντινής.

Αλλά το επίτευγμα της κουλοκυβέρνησης είναι επίσης μοναδικό. Κατάφερε να μην υπάρχει στα χρόνια της πραγματική καπιταλιστική ανάπτυξη, τη στιγμή που με την βοήθεια της κατάρρευσης της αριστεράς και την κυριαρχία των μνημονιακών πολιτικών υπό την πατρωνία της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, η κυριαρχία του Κεφαλαίου είναι σε ιστορικό μέγιστο και επομένως η ελευθερία κινήσεών του είναι απόλυτη. Σε αυτές τις απολύτως ευνοϊκές συνθήκες, τα ωραία οικονομικά μεγέθη που σερβίρει με αυταρέσκεια η κυβέρνηση είναι μπαλαφούσκες. Τα λίγα καλά για το κεφάλαιο στοιχεία οφείλονταν εν πολλοίς μόνο στην φουσκωμένη οικοδομή και τον τουρισμό.

Η σελίδα της ΕΛΣΤΑΤ, όπου παρουσιάζονται εν συντομία οι κυριότεροι στατιστικοί δείκτες, την ημέρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές (6/7) είναι χαρακτηριστική. Σύμφωνα με την υπηρεσία, η χώρα έχει βέβαια εκτιμώμενη ετήσια ανάπτυξη 2.2%, ένα μικρό μεν αλλά μάλλον καλό ποσοστό σε σχέση με το σχεδόν μηδέν των υπόλοιπων χωρών της Ε.Ε., αλλά αυτή μετριάζεται ή μηδενίζεται από τον δεύτερο μεγαλύτερο πληθωρισμό στην Ευρωζώνη. Επιπλέον, ακόμα και αυτή η χωλή ανάπτυξη οφείλεται αποκλειστικά στην κατανάλωση, αφού το λιανικό εμπόριο καταγράφει σημαντική αύξηση 7.5%. Δείτε όμως ότι οι ήδη μικρές εξαγωγές κατέρρευσαν κατά 14.5%, ενώ η οικοδομή έχει πτώση σε σχέση με τον προηγούμενο αντίστοιχο μήνα πάνω από 4%.

Γιατί η κατάρρευση των εξαγωγών είναι σημαντική (πάντα σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια); Επειδή υποτίθεται ότι τα μνημόνια εφαρμόστηκαν για να αυξηθεί η «ανταγωνιστικότητα» της χώρας, ώστε να αυξηθούν οι εξαιρετικά χαμηλές εξαγωγές, προς βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου. Αρνητικό ισοζύγιο, λέει η τρέχουσα σοφία, σημαίνει ότι πρέπει να βρούμε συνάλλαγμα (δηλαδή ευρώ, το ευρώ για τις χώρες της Ευρωζώνης είναι για κάθε πρακτικό σκοπό συνάλλαγμα αφού δεν το εκδίδουν αυτές) για να πληρώσουμε τις εισαγωγές, άρα πρέπει να δανειστούμε. Επομένως, μας είπαν, μειώστε το εργασιακό κόστος («εσωτερική υποτίμηση») ώστε να φτηνύνουν τα προϊόντα σας στη διεθνή αγορά, ώστε να αυξήσετε τις εξαγωγές και το συνάλλαγμα που κερδίζετε από αυτές και έτσι να κερδίσετε μέρος της χαμένης λόγω ευρώ ανταγωνιστικότητάς σας.

Η ιστορικών διαστάσεων μείωση του πραγματικού μισθού που είχαμε, η μοναδική στην ιστορία καταστροφική μείωση του ΑΕΠ και η απαξίωση κεφαλαίου που συνέβηκε δεν ήταν επίτευγμα, ήταν αυτό που υπό άλλες συνθήκες οι αστοί θα το έλεγαν «εθνική ήττα», αν οι εχθροί που επέβαλαν τους ταπεινωτικούς όρους δεν ήταν οι Ευρωπαίοι φίλοι μας. Όμως στον καπιταλισμό, κάθε καταστροφή κεφαλαίου είναι μια μεγάλη ευκαιρία για «δημιουργική καταστροφή» που έλεγε και ο Σουμπέτερ. Η καταστροφή ήταν όντως ένα όπλο ανταγωνιστικότητας που δόθηκε στο Κεφάλαιο δωρεάν και χωρίς αυτό να κουνήσει το δαχτυλάκι του. Του το παράδωσε ευγενικά η πολιτική αβελτηρία του άλλου πόλου που στάθηκε ανίκανος να εκμεταλλευτεί προς όφελός του τις εκρηκτικές πολιτικές συνθήκες της εποχής του δημοψηφίσματος.

Και όμως, είναι τόσο άχρηστοι οι Έλληνες καπιταλιστές και το πολιτικό τους προσωπικό που παρά το ότι είχαν τέτοια ιστορικά πλεονεκτήματα στα χέρια τους, αυτοί δεν κατάφεραν να κάνουν στοιχειωδώς αυτό που υποτίθεται είναι η δουλειά τους, να εκμεταλλεύονται την εργασία, επενδύοντας μέρη των κερδών ώστε να βελτιώνουν προοπτικά τη θέση τους στον διεθνή ανταγωνισμό. Να κάνουν πράξη δηλαδή όλες τις κενές βλακείες περί νέων τεχνολογιών, πράσινης ανάπτυξης, Ελλάδας 2.0 που ξεφουρνίζουν διαρκώς. Αυτοί απλώς εκμεταλλεύτηκαν την εργασία δίχως να… «εκσυγχρονιστούν» οι ίδιοι…

Δεν είναι μόνο ότι οι εξαγωγές δεν έχουν καταφέρει να αυξηθούν, άρα η ανταγωνιστικότητα του ελληνικού καπιταλισμού μειώθηκε περαιτέρω μετά την κρίση. Επιπλέον, ο μόνος κλάδος του κεφαλαίου που επέδειξε τα λίγα τελευταία χρόνια μια ορισμένη ανάπτυξη ήταν η (μη διεθνώς ανταγωνιστική) οικοδομή, αν και με δάκτυλο του κράτους (βλ Ελληνικό). Έ, λοιπόν, όπως φαίνεται από την ΕΛΣΤΑΤ, το πρώτο τρίμηνο του έτους και αυτή κατάρρευσε. Το -4.4% που βλέπετε είναι σε μηνιαία βάση. Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Η αναφορά της ΕΛΣΤΑΤ  που εκδόθηκε στις 27 Ιουνίου ξεκινάει ως εξής:

Το μέγεθος της Συνολικής Οικοδομικής Δραστηριότητας (Ιδιωτικής – Δημόσιας), κατά τον μήνα Μάρτιο 2025, στο σύνολο της Χώρας […] παρουσίασε μείωση κατά 41,3% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, μείωση κατά 53,7% στην επιφάνεια και μείωση κατά 43,3% στον όγκο, σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2024.

Ετήσια μείωση κατά 41,3%! Μιλάμε απλώς για κατάρρευση. Ο μοναδικός (μικρός) κινητήρας της οικονομίας σταμάτησε. Θα δούμε τους επόμενους μήνες, αλλά αν η οικοδομή μείνει εκεί, η νέα κρίση είναι αναπόφευκτη. Και βέβαια με τη γνωστή αναισθησία που τους χαρακτηρίζει, οι υπαίτιοι θα λένε ότι φταίνε οι διάδοχοί τους για αυτήν.

Είπαμε: «Και ο Θεός φοβάται το Ελληνικό Κράτος» της ΝΔ

Το κεφάλαιο στη χώρα έχει την ιδιοτροπία να μην χρησιμοποιεί τις ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις για να αυξήσει προοπτικά την κερδοφορία του. Αν γινόταν αυτό τότε το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό. Δηλαδή, αν τα κλεμμένα γίνονταν τελικά επενδύσεις παγίων κεφαλαίων, τότε ο σκοπός για τον οποίο δίνονται αρχικά οι επιδοτήσεις θα εκπληρωνόταν έστω και με κάπως έμμεσο τρόπο και ύστερα από μια γερή μιζοθύελλα -έτσι συμβαίνει και στις υπόλοιπες χώρες εξάλλου. Υποτίθεται ότι τα λεφτά αυτά, αν χρησιμοποιηθούν για να χτιστούν νέες εγκαταστάσεις, να αγοραστεί εξοπλισμός και μηχανήματα, να δημιουργηθούν υποδομές κλπ, θα αυξήσουν την παραγωγικότητα της εργασίας (δηλαδή την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο βασικά), άρα θα αυξήσουν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα του επενδυμένου κεφαλαίου και θα βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τη θέση του εν γένει κεφαλαίου έναντι της εργασίας, πράγμα που σημαίνει τελικά και την σχετική άνοδο της οικονομίας της χώρας στην παγκόσμια κατάταξη. Ο κυρίαρχος λόγος εδώ προσθέτει ότι η αύξηση των κερδών θα επιτρέψει στα καλά αφεντικά να αυξήσουν τους μισθούς από μόνα τους (trickle down effect το λένε), άρα και οι εργαζόμενοι ας κάνουν κι αυτοί μια θυσία παραπάνω και ας μην ζητήσουν αυξήσεις τώρα, για να έχουν καλούς μισθούς αύριο, αμήν. Όπως ξέρουμε πια ύστερα από δεκαετίες που το αφήγημα αυτό κυκλοφορεί αδέσποτο, πρόκειται προφανώς περί μυθεύματος.

Εμείς εδώ στην Κουλοχώρα όμως, έχουμε μια πραγματικά ανάποδη διαδικασία: το σκάνδαλο του Ταμείου Ανασυγκρότησης έχει να κάνει με λεφτά που θα πήγαιναν για δημόσιες επενδύσεις σε υποδομές, σε πάγια κεφάλαια δηλαδή που δημιουργούνται από το κράτος και αποδίδονται δωρεάν ή κάτω του κόστους στο κεφάλαιο για χρήση, ώστε το τελευταίο να μειώσει τα κόστη του και έτσι να γίνει πιο ανταγωνιστικό κλπ. Καλύτερες επικοινωνίες, συγκοινωνίες, τρένο που να μπορεί να μεταφέρει φτηνά (και νόμιμα) εμπορεύματα, δρόμοι, ύδρευση, όλα αυτά εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία. (Το Ταμείο Ανασυγκρότησης συγκεκριμένα χρηματοδοτεί επικοινωνίες και τομείς που επηρεάστηκαν από την επιδημία.)

Του Κουλουβάχατα comics

Η κατάχρηση τέτοιων κεφαλαίων είναι πολλαπλά απαξιωτική για το εν γένει εγχώριο κεφάλαιο και αντίθετη με τους εκπεφρασμένους όρους της παροχής των αρχικών κεφαλαίων από την Ε.Ε.. Είναι πολλαπλά προβληματική λόγω του γεγονότος ότι στην Ελλάδα μετά την κρίση και την χρεωκοπία, αντί να υπάρξει αύξηση των επενδύσεων παγίου κεφαλαίου ώστε το κεφάλαιο να εκμεταλλευτεί την ξαφνικά φτηνή εργασία, υπήρξε μια επενδυτική απεργία. Δεν γίνονται επενδύσεις στην Ελλάδα σε άλλους τομείς από την οικοδομή, τον τουρισμό και το χρηματιστήριο (που δεν είναι επένδυση).

Εννοείται ότι όλα τα παραπάνω σε έναν βαθμό ισχύουν και στο καπιταλιστικό κέντρο. Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει μια σημαντικότατη αύξηση των «επενδύσεων» στα διεθνή χρηματιστικά προϊόντα και μια σχετική αποεπένδυση παγίων, αφού βιομηχανικές επενδύσεις έχουν μεταφερθεί κυρίως στην Κίνα. Στην Αμερική σε αυτή την αποεπένδυση προσπαθεί να απαντήσει (με αστείο όμως τρόπο) ο Τραμπ με το «κάντε ξανά μεγάλη την Αμερική». Στη Γερμανία η αποεπένδυση περιλαμβάνει την απεργία επενδύσεων του δημοσίου σε υποδομές λόγω της σχιζοειδούς καθήλωσης στο «φρένο χρέους». Γενικά η Ευρώπη ψάχνει για απαντήσεις, για τομείς που μπορούν να επενδυθούν κεφάλαια τώρα με σκοπό αυριανά κέρδη και για την ώρα η μπίλια έχει πέσει στην «άμυνα» και στην «πράσινη ανάπτυξη» με έμφαση στην οικονομία υδρογόνου ως μακροπρόθεσμο σχέδιο. Παντού γίνεται φαγοπότι με τα σχετικά κονδύλια, αλλά η Ελλάδα αποτελεί μια υπερβολή.

Στην Ελλάδα οι επενδύσεις παγίου κεφαλαίου ήταν παραδοσιακά κάτω του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Όμως από το 2008 και μετά δεν είναι μόνο ότι οι επενδύσεις έχουν πέσει περίπου στο μηδέν (τη στιγμή που θεωρητικά, σύμφωνα με τα δικά τους λόγια, έπρεπε να εκτοξευτούν), άρα τα κέρδη δεν επενδύονται ξανά. Είναι επίσης το γεγονός ότι «μετά το 2016, μόνο το 1/3 των εισοδημάτων του κεφαλαίου διατίθεται για τη μεγέθυνση του παραγωγικού δυναμικού και μόνο το 1/20 για την οικοδόμηση κατοικιών. Τα υπόλοιπα εισοδήματα του κεφαλαίου (60%) δαπανώνται για την εξυπηρέτηση της ξέφρενης κατανάλωσης της αστικής τάξης, για τις τοποθετήσεις της σε αγορά κατοικιών και σε αποκλειστικά δικαιώματα που αποφέρουν προσόδους, σε κάθε είδους χρηματιστικά προϊόντα και ούτω καθεξής» (Η. Ιωακείμογλου). Να σημειωθεί ότι η αγορά ακινήτων κατά μία έννοια δεν είναι πραγματική επένδυση με την έννοια ότι, αντίθετα με την ανέγερση νέας οικοδομής, δεν δημιουργεί νέα πάγια κεφάλαια στα οποία θα αξιοποιηθεί εργατική δύναμη, αλλά απλώς σημαίνει ότι ένα πάγιο αλλάζει χέρια, οι εργαζόμενοι που τυχόν δούλευαν εκεί μένουν χοντρικά οι ίδιοι (με αλλαγές στον μισθό ή τις συμβάσεις, μικρή διαφορά κάνει αυτό) και επομένως δεν προσθέτει τίποτε στην αύξηση του συνολικού προϊόντος.

Στην προτελευταία παράγραφο του Κομμουνιστικού Μανιφέστου ο πιτσιρικάς τότε ακόμα Μαρξ (ήταν 29 ετών) λέει: Για να μπορεί όμως κανείς να καταπιέζει μια τάξη, πρέπει να εξασφαλίσει στην τάξη αυτή τέτοιους όρους ύπαρξης, που να της δίνουν τη δυνατότητα να ζει τουλάχιστον τη ζωή του σκλάβου.

Αυτό το κατέχουν πολύ καλά οι Ευρωπαίοι φίλοι και σύμμαχοι που θέλουν αποκλειστικά και μόνον το καλό μας. Καταλαβαίνουν ότι η τυφλή αρπακτικότητα και η ηλιθιότητα με την οποία ο εξαιρετικά βρωμερός εσμός που μας κυβερνά έχει πέσει να φάει και τα πόμολα οδηγούν σε μια πολύ προβληματική κατάσταση. Η κατασπατάληση των πόρων καταστρέφει τις όποιες δυνατότητες επένδυσης κεφαλαίων σε παραγωγικές δραστηριότητες υπήρχαν, και οδηγεί με βεβαιότητα σε νέα μνημόνια, σε νέες περιπέτειες την Ευρωζώνη και σε περαιτέρω δημιουργία περιφερειακών ανισοτήτων αντί για ομογενοποίηση των διαφορών από το κέντρο προς την περιφέρεια. Και φυσικά, ποσώς ενδιαφέρονται για το ζόρι που θα τραβήξουμε εμείς, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να βρουν έναν τρόπο να μας βάλουν να πληρώσουμε. Βλέπετε, τα λεφτά που φαγώθηκαν δεν είναι δωρεάν παροχές της Ε.Ε. προς την αναξιοπαθούσα τάξη των νεοδημοκρατών στελεχών.Είναι δάνεια που δίνονται (με καλούς όρους) προς τη χώρα, δάνεια που ούτως ή άλλως θα τα πληρώναμε εμείς (οι εργαζόμενοι της χώρας) από την φορολογία μας. Όμως, για να γίνει αυτό, πρέπει να έχει μείνει και κάποιος που να εργάζεται και να μπορεί να πληρώσει. Και όμως, ήδη σήμερα, που η οικονομία «καλπάζει» αν πιστέψουμε τον Κούλη, η πλειονότητα των μισθωτών δεν έχει φράγκο στην τράπεζα. Ενώ ένα σημαντικό μέρος της εκλογικής βάσης της ΝΔ, -οι μικροαστοί επαγγελματίες, επιστήμονες και έμποροι- νομίζει ότι τα πράγματα πάνε καλά και ο Κούλης τα καταφέρνει επειδή οι τιμές των ακινήτων τους έχουν φουσκώσει. Ο πλούτος που νομίζουν ότι έχουν στα χέρια τους είναι πλασματικός και αυτό θα φανεί (όπως πάντα φαίνεται) στην κρίση, όταν το real estate θα σκάσει. Τότε δεν θα έχει μείνει κανείς να (ξανα)πληρώσει χρώστια που δεν τα κάναμε μαζί -όπως συνέβηκε και στο μνημόνιο. (Α ναι, και μην περιμένετε να πληρώσουν για αυτά τα χρώστια οι εφοπλιστές και οι διάφοροι Αυγενάκηδες, έτσι;)

Η αμερικάνικη οικονομία φαίνεται να έχει μπει σε αστάθεια, που μεγεθύνεται από τους μανιακούς αυτοσχεδιασμούς του Τραμπ. Με τη συμμορία ά(χ)ριστων ηλιθίων που μας κυβερνά και με την συστηματική αδυναμία άρθρωσης εναλλακτικών λύσεων σε φιλολαϊκή κατεύθυνση στην εσωτερική πολιτική σκηνή, τα δύσκολα που ούτως ή άλλως έχουμε μπροστά μας φαίνεται να πλησιάζουν. Μια ακόμα αποδιάρθρωση του πολιτικού σκηνικού, χειρότερη από την προηγούμενη δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Σκάνδαλα γίνονται συνέχεια στην Ευρώπη. Αυτή τη στιγμή το ρεκόρ μάλλον το κατέχει η πάντα αγαπητή σε όλους μας Ούρσουλα, η οποία, παρά το ότι ψήνεται μια ψηφοφορία μομφής εναντίον της στο Ευρωκοινοβούλιο, δεν φαίνεται να ανησυχεί πολύ. Αντίθετα, η Λάουρα Κοβέσι φαίνεται να προχωράει στον έλεγχο των πεπραγμένων της κουλοκυβέρνησης. Τα παραπάνω όλα ισχύουν στο βαθμό που ισχύει η υπόθεση ότι αυτό που της δίνει αέρα να προχωρήσει, δεν είναι οι ευρωπαϊκοί αδιάβλητοι θεσμοί (μπουχαχά), αλλά η ανησυχία που αρχίζει να διαμορφώνεται στα κεντρικά ότι το χρέος που φορτώνει ο πάντα ανήξερος, πάντα ντιπ στόκος Κούλης σύντομα θα σκάσει -και δεν θα έχει μείνει κανείς να το πληρώσει.

Read next

  • Facebook
  • X
  • LinkedIn
  • Threads
  • Pinterest
  • WhatsApp
  • Telegram
  • Trello
  • Email
  • Επικαιρότητα
  • Επικαιρότητα
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
  • Εκπαίδευση
  • Διεθνή
  • Ιστορία
  • Πολιτισμός
  • Αθλητικά
  • Πρόσωπα
  • Κοινωνικά
  • Κέρκυρα

Διάβασε ακόμα...   

Το πλοίο Handala, του Στόλου της Ελευθερίας // Freedom Flotilla Coalition δέχτηκε πειρατική επέμβαση από τον ισραηλινό στρατό (ΒΙΝΤΕΟ)
Διεθνή 27-07-25

Το πλοίο Handala, του Στόλου της Ελευθερίας // Freedom Flotilla Coalition δέχτηκε πειρατική επέμβαση από τον ισραηλινό στρατό (ΒΙΝΤΕΟ)

Μόνιμοι κάτοικοι “έδιωξαν” τουρίστες σε δημοφιλές θέρετρο
Διεθνή 27-07-25

Μόνιμοι κάτοικοι “έδιωξαν” τουρίστες σε δημοφιλές θέρετρο

Ελίγδωσε τ΄ αντερό του
Κέρκυρα 27-07-25

Ελίγδωσε τ΄ αντερό του

ΕΛΙΓΔΩΣΕ Τ’ ΑΝΤΕΡΟ ΤΟΥ Γράφει ο Γιώργος Καγκουρίδης Φτωχίτας ο Λιας. Δεν είχε πού την κεφαλήν κλίναι. Τόνε πάψανε κι από την Ελαιουργεία λόγω δάκου. Τον απόλυσε κι η Μαρία λόγω μιζέργιας....

Γάζα, η λιμοκτονία συνεχίζεται, ο ξεσηκωμός ανησυχεί τον Νετανιάχου
Διεθνή 27-07-25

Γάζα, η λιμοκτονία συνεχίζεται, ο ξεσηκωμός ανησυχεί τον Νετανιάχου

 Μνημείο ντροπής και αναλγησίας της κυβέρνησης των ”αρίστων” οι αλλαγές στην καταβολή του επιδόματος ανεργίας
Εκπαίδευση 27-07-25

Μνημείο ντροπής και αναλγησίας της κυβέρνησης των ”αρίστων” οι αλλαγές στην καταβολή του επιδόματος ανεργίας

Από φιάσκο σε φιάσκο η κυβερνητική πολιτική
Διεθνή 27-07-25

Από φιάσκο σε φιάσκο η κυβερνητική πολιτική

 Έφυγε από τη ζωή η καθηγήτρια Γαλλικής Γλώσσας Δήμητρα Γιαννακάκη
Θάνατοι 27-07-25

 Έφυγε από τη ζωή η καθηγήτρια Γαλλικής Γλώσσας Δήμητρα Γιαννακάκη

Η Γάζα εκπέμπει SOS  - Συγκέντρωση την Κυριακή 27/7, 8 μ.μ.  στο λιμάνι του Πόρτο Ράφτη - (άγαλμα του αφανούς Ναύτη)
Επικαιρότητα 26-07-25

Η Γάζα εκπέμπει SOS - Συγκέντρωση την Κυριακή 27/7, 8 μ.μ. στο λιμάνι του Πόρτο Ράφτη - (άγαλμα του αφανούς Ναύτη)

Ο υποσιτισμός στη Νιγηρία σκότωσε 652 παιδιά τους τελευταίους έξι μήνες
Διεθνή 26-07-25

Ο υποσιτισμός στη Νιγηρία σκότωσε 652 παιδιά τους τελευταίους έξι μήνες

«Bella Ciao»: Ποια είναι η ιστορία του ιταλικού αντιφασιστικού τραγουδιού (video – στίχοι)
Πολιτισμός 26-07-25

«Bella Ciao»: Ποια είναι η ιστορία του ιταλικού αντιφασιστικού τραγουδιού (video – στίχοι)

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 40 ετών, η εκπαιδευτικός Ανδριάνα Δασκαλιά Οικονόμου
Θάνατοι 26-07-25

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 40 ετών, η εκπαιδευτικός Ανδριάνα Δασκαλιά Οικονόμου

Δικαίωση Κώστα Κορδάτου: Ακύρωση της απόφασης για περικοπή 5.699,20 ευρώ για μη συμμετοχή στην τηλεκπαίδευση
Εκπαίδευση 25-07-25

Δικαίωση Κώστα Κορδάτου: Ακύρωση της απόφασης για περικοπή 5.699,20 ευρώ για μη συμμετοχή στην τηλεκπαίδευση

Ανεπιθύμητο και στην Ρόδο το  «Crown Iris»  με τουρίστες από το Ισραήλ
Διεθνή 25-07-25

Ανεπιθύμητο και στην Ρόδο το «Crown Iris» με τουρίστες από το Ισραήλ

Στο κενό η εκστρατεία συκοφαντίας της μεγάλης απεργίας της ΠΕΝΕΝ
Επικαιρότητα 25-07-25

Στο κενό η εκστρατεία συκοφαντίας της μεγάλης απεργίας της ΠΕΝΕΝ

Συνεδριάζει το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας & Διαποντίων Νήσων - Δευτέρα 28/7
Κεντρική Κέρκυρα 25-07-25

Συνεδριάζει το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας & Διαποντίων Νήσων - Δευτέρα 28/7

Χλομός: Χορτάσαμε ΘΑ.  Διψάμε για νερό!
Κέρκυρα 25-07-25

Χλομός: Χορτάσαμε ΘΑ. Διψάμε για νερό!

Διώχνουν φτωχούς απ’το σπίτι τους για 10.000 € και η ΝΔ που χρωστά μισό δις, συνεχίζει ανενόχλητη (vid)
Επικαιρότητα 25-07-25

Διώχνουν φτωχούς απ’το σπίτι τους για 10.000 € και η ΝΔ που χρωστά μισό δις, συνεχίζει ανενόχλητη (vid)

drepani.gr

Μια από τις ονομασίες με τις οποίες ήταν γνωστή η Κέρκυρα στην αρχαιότητα ήταν και η Δρεπάνη. Όνομα που χρησιμοποιήθηκε λόγω του σχήματός της. Η Δρεπάνη ταυτίζεται με το όπλο με το οποίο ο Κρόνος σκότωσε τον πατέρα του τον Ουρανό.

argyrades.gr

Σελίδες για τη ζωή, την ιστορία, τον πολιτισμό, στην Κέρκυρα. Με κριτική ματιά στην επικαιρότητα.

drepani
Copyright © 2025 drepani.gr. Με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματος.
Το Joomla! είναι Ελεύθερο Λογισμικό που διατίθεται σύμφωνα με τη Γενική Δημόσια Άδεια Χρήσης GNU.