Τέτοιες μέρες πριν είκοσι πέντε χρόνια έφυγε ο Βασίλης Άνθης, παλιό μέλος του Κ.Κ.Ε., και μέλος της νομαρχιακής επιτροπής του Ε.Α.Μ. Κέρκυρας από την πτώση των Ιταλών (Σεπτέμβρης 1943) μέχρι την απελευθέρωση.

Από την Κέρκυρα στην Ακροναυπλιά
——————————————-
Ο Βασίλης Άνθης γεννήθηκε το 1911 στο Κοντόκαλι της Κέρκυρας. Εντάχτηκε από ενωρίς στο Κ.Κ.Ε. και εργάστηκε για ένα διάστημα στην Εθνική Τράπεζα. Αναγκάστηκε όμως να παρατήσει τη θέση του τo Νοέμβρη του 1937, όταν η αστυνο¬μία του Μανιαδάκη προσπάθησε να τον συλλάβει για τη δράση του ως μέλος του ΚΚΕ. Τότε πέρασε στην παρανομία δουλεύοντας στην Κομμουνιστική Οργάνιυση της Αθήνας. Λίγους μήνες αργότερα τον έπιασαν σε ένα παράνομο τυπογρα¬φείο της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας και τον έκλεισαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης κομμουνισrών της Ακροναυπλίας. Με την είσοδο των Γερμανών παραδόθηκε από το δικτατορικό καθεστώς, μαζί με όλους τους Ακροναυπλιώτες στους κατακτητές παρόλο που είχαν ζητήσει πολλές φορές να σταλούν στο μέτωπο για την υπεράσπιση της πατρίδας.

Στο Λαζαρέτο
—————–
Όταν οι Γερμανοί και οι Ιταλοί μσίρασαν μεταξύ τους τους κρατούμενους της Ακροναυπλίας ο Βασίλης ήταν ανάμεσα στους 200 «τυχερούς» που πήραν οι Ιταλοί. Εκείνους που κράτησαν οι Γερμανοί¬, τους εκτέλεσαν σχεδόν όλους στην Καισαριανή και το Κούρνοβο. Ως όμηρος των Ιταλών μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο της Κατούνας, έπειτα της Βονιτσας και τελικά στο Λαζαρέτο απ
Απ΄ όπου απελευθερώθηκε μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας το Σεπτέμβρη του 1943.

Από την Κ.Ο.Κ., στον Δημοκρατικό Στρατό
———————————————————-
Μετά την απελευθέρωσή τσυ από τo Λαζαρέ¬το, εργάστηκε δραστήρια μαζί με τον Απόστολο Γκρόζο, πρόεδρο αργότερα του Κ.Κ.Ε., και μερικούς άλλους Ακροναυπλιώτες του Λαζαρέ¬του και τα κερκυραϊκά στελέχη για την ανασυ¬γκρότηση των εθνικοαπελευθερωτικών οργανώ¬σεων στην Κέρκυρα. ‘Ηταν Γραμματέας της Κομ¬μσυνιστικής Οργάνωσης Κέρκυρας (Κ.Ο.Κ.) και μέ-λος της Γραμματείας της Νομαρχιακής Επιτροπής του Ε.Α.Μ. Κέρκυρας σ’ όλο το διάστημα της γερμανικής Κατοχής και μέχρι τις τελευταίες μέρες του Νοέμβρη 1944. Τότε ο αντιπρόσωπος της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας (δηλαδή με τους κομμουνιστές στην κυβέρνηση) τον έκλεισε και πάλι στη φυλακή.
Επειτα από τη συμφωνία της Βάρκιζας έφυγε παράνομα για τα Γιάννενα και από εκεϊ στο Δη-μοκρατικό Στρατό, μετά την ήττα του οποίου κα¬τέφυγε στις ανατολικές χώρες.

Πολιτικός πρόσφυγας
————————–
Στα τρία πρώτα χρόνια της προσφυγιάς δού¬λεψε παράνομα στην Ιταλία και στην Γαλλία σε κομματικές αποστολές. Επιστρέφοντας έζησε σε διάφορες ανατολικές χώρες, δουλεύοντας σε εφημερίδες των πολιτικών προσφύγων και στην ελληνική εκπομπή του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Πράγας.
Στην περίοδο της δικτατορίας ’67-’74 ο Bασίλης Άνθης πήρε δραστήριο μέρος στη συγκρότη¬ση των οργανώσεων του Αντιδικτατορικού Εργα¬τικού Μετώπου (Α.Ε.Μ.) ανάμεσα στους Ελληνες με¬τανάστες στη Δυτική Ευρώπη και στην αποτελε¬σματική προσπάθεια, μαζί με άλλες συνδικαλι¬στικές οργανώσεις, για την ανάπτυξη της αλλη¬λεγγύης του διεθνούς συνδικαλιστικού κινήμα¬τος προς τον ελληνικό λαό, στην πάλη του κατά της Χούντας. Έπειτα από 34 χρόνια απουσίας και περιπετειών, ο Βασίλης Άνθης βρέθηκε πίσω στην πατρική γη το 1980. Για δεκαεννιά ολόκληρα χρόνια συμμετείχε ενεργά στην πολιτική ζωή του τόπου και αρθρογραφούσε συχνά μέσα από τις στήλες της «Ενημέρωσης».

«… μετέσχε της συμμοριακής δράσεως…»
———————————————————-
Το μετεμφυλιακό κράτος κατεδίωξε με κάθε μέσο τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού και τα στρατοδικεία έστειλαν στο απόσπασμα, κυριολεκτικά για ασήμαντη αιτία, εκατοντάδες δημοκράτες. Ακόμα όμως και όσοι μετά την ήττα του 49 βρέθηκαν στις τότε Σοσιαλιστικές χώρες αντιμετώπισαν ερήμην δίκες και καταδίκες.
Στις 19 Ιούλη του 1952 το Συμβούλιο των εν Κερκύρα Πλημμελειοδικών εκδίδει το παρακάτω παραπεμπτικό “…………
Παραπέμπει ενώπιον του Ειδικού Πενταμελούς Εφετείου Κερκύρας τον κατηγορούμενον Βασίλειον Άνθην ή Τσιμπέλην του Σπυρίδωνος, ετών 41, κάτοικον Κοντόκαλι Κερκύρας και ήδη αγνώστου διαμονής, ίνα δικασθή ως υπαίτιος του ότι εν Κερκύρα και αλλαχού από των αρχών του έτους 1949 μέχρι του έτους 1951 κατ΄ εξακολούθησιν:
1) Επεδίωξεν ως οδηγός την εφαρμογήν ιδεών εχουσών ως έκδηλον σκοπόν την δια βιαίων μέσων ανατροπήν του πολιτεύματος και του κρατούντος κοινωνικού συστήματος και την απόσπασιν μέρους εκ του όλου της επικρατείας και ενήργησεν υπέρ της εφαρμογής αυτών προσηλυτισμόν, ήτοι αναχωρήσας εις Αλβανίαν μετέσχε της συμμοριακής δράσεως με τον βαθμόν του λοχαγού χρηματίσας διαφωτιστής των συμμοριτών εκδίδων δελτίον ειδήσεων και εφημερίδα.
2) Ανεχώρησεν εις το εξωτερικόν προτιθέμενος να μετάσχη συμμοριακής δράσεως και υποβοηθήση καθ΄ οιονδήποτε τρόπον ταύτην, ήτοι αναχωρήσας δι΄Αλβανίαν και ενταχθείς εις τον βαθμόν του λοχαγού εις τα εκεί κατά της Ελλάδος δρώντα συμμοριακά συγκροτήματα και υποβοηθών ταύτα διαπαντός μέσου επεδίωξε δια των διαφωτίσεων, λόγοις και εντύπων δελτίων και εφημερίδων άτινα ούτος εξέδιδε και εκυκλοφόρει μεταξύ των συμμοριτών την εφαρμογήν ιδεών εχουσών ως έκδηλον σκοπόν την δια βιαίων μέσων ανατροπήν του πολιτεύματος και της καθεστηκυΐας κοινωνικής τάξεως.
Διατάσσει την τήρησιν ισχύος του υπ΄αριθ. 18/52 εντάλματος συλλήψεως του Ανακριτού Κερκύρας, όσον αφορά δι΄ α αδικήματα ούτος κρίνεται παραπεμπτέος, διατασσομένης της συλλήψεως αυτού και ταύτης επιτευχθησομένης της προφυλακίσεώς του μέχρι εκδικάσεως της κατ΄ αυτού κατηγορίας, τη κατάργησιν δε τούτου ως προς το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας.
Απεφασίσθη και εγένετο εν Κερκύρα τη 19 Ιουλίου 1952 και εξεδόθη αυτόθι τη 23η ιδίου μηνός και έτους»

«Ένα ταξίδι – μια ζωή»
——————————
Στα 1993 κυκλοφορεί το βιβλίο του «Ένα ταξίδι – μια ζωή», μια προσπάθεια συμβο¬λής στη μύηση της σημερινής νεολαίας στο φαινόμενο της Εθνι¬κής Αντίστασης και κυρίως στη γνωριμία της με τη μεγάλη α¬ντιστασιακή οργάνωση -το Ε.Α.Μ. Πρόκειται, για μια μαρτυρία που εκθέ¬τει ιστορικά γεγονότα, με τη σχετική τεκμηρίωση και η οποία ξεκίνησε α¬πό την ανάγκη αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας και της τιμής του Κερκυραϊκού λαού που η επίσημη ιστοριογραφία τον έχει μειώσει αποσιωπώντας τη συμμετοχή του στην Εθνική Αντί¬σταση.
Μέχρι τότε, η βιβλιογραφία για τα κατοχικά γεγονότα στην Κέρκυρα (ανάμεσά τους και για την εξαφάνιση της Ισραηλιτικής Κοινότητας) προέρχεται από την «άλλη πλευρά» και η άποψη της Αριστεράς θεωρείται «μη έγκυρη ιστορικά», επιβεβαιώνοντας την γνωστή ρήση ότι «ο νικητής γράφει την ιστορία». Πέρα όμως από την τεκμηρίωση της συμμετοχής των Κερκυραίων στην Εθνική Αντίσταση, με φόντο την Κέρκυρα και με βάση συγκεκριμένα γεγονότα διατυπώνει τις απόψεις του σε σημαντικά ζητήματα: τι ήταν και τι ήθελε τo ΕΑΜ, ποιοι και γιατί το πο¬λέμησαν, οι συνέπειες.
Ωστόσο, η αφήγησή του από κάποιο σημείο και πέρα, σε μια φυ¬σιολογική της εξέλιξη, ξεπέρασε τους ελλαδικούς ορίζοντες και κατέληξε σε «’Ενα ταξίδι – μια ζωή»: ένα ταξίδι δηλαδή που κράτησε μια ζωή και μια ζωή που αναλώθηκε «ταξιδεύοντας» και παρατηρώντας. Κυνηγημένος από τη «δικαιοσύνη» των δο¬σίλογων, ο συγγραφέας έφυγε από την Κέρκυρα για τα Γιάν¬νενα για λίγους μήνες και γύρισε έπειτα από 34 χρόνια περνώντας από Κορέα, Κούβα, Λιβύη και πολλές άλλες χώρες. Από τις παρατηρήσεις αυτού του «τάξιδιού» και τα βιώματα βγαί¬νουν μερικές διαπιστώσεις, γνώμες, σκέψεις – ερεθίσματα για χρήσιμες αναζητήσεις.
Σήμερα όσοι τον γνωρίσαμε διατηρούμε στη μνήμη μας έναν άνθρωπο αγωνιστή, μόνιμα αισιόδοδοξο, με πολύ χιούμορ, πλούσιες ιστορικές γνώσεις και με μία εξαιρετική ικανότητα πολιτικής ανάλυσης, χαρακτηριστικά που διατηρούσε ως το τέλος.
______
Το αρχείο με τις σημειώσεις του και πλούσιο έντυπο υλικό βρίσκεται στα Γ.Α.Κ. της Κέρκυρας εδώ και μερικά χρόνια, ελεύθερο στην ιστορική έρευνα μιας – από κάθε άποψη, εξαιρετικά δύσκολης εποχής.

ΠΗΓΗ: F/B Στη χώρα των Φαιάκων