Πάψε με ευχές να ελπίζεις οι θεοί πως θα λυγίσουν Όταν ένα κράτος παραδέχεται ότι δεν μπορεί να προφυλάξει τους πολίτες του από τους παρανομούντες, τότε βράσε όρυζα. Και όταν λέμε παρανομούντες, δεν εννοούμε ούτε τους τυροπιτάδες, ούτε τους περιπτεράδες, ούτε τους ντιλιβεράδες που τελευταία μας πληροφόρησαν πως είναι οι αρχηγοί της φοροδιαφυγής. Από μαφία και πέρα. Γκρήκ μαφία, ρώσικη μαφία, αλβανική μαφία, ρουμάνικη μαφία, εισαγόμενη απροσδιορίστου εθνικότητος και συμφερόντων μαφία και τέλος κυβερνητική μαφία. Το κράτος λοιπόν, παραδεχόμενο πανηγυρικά την ανικανότητά του, θέσπισε -άκου θέσπισε- έκανε θεσμό τον «προστατευόμενο μάρτυρα». Παραδέχτηκε δηλαδή πως δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ακεραιότητα της ζωής τού μάρτυρα και αυτός μπορεί να βρεθεί στον πάτο της θάλασσας, χωρίς την κατάλληλη καταδυτική εξάρτηση και την αντίστοιχη διάθεση για κατάδυση. Και από κει κατευθείαν μπροστά στον ουράνιο κριτή. Παγκόσμιος πρωταθλητής στη χρήση «προστατευομένων μαρτύρων» οι ΗΠΑ. Αλλά και πρωταθλητής στη δολοφονία προστατευόμενων, από τα μαφιόζικα συμφέροντα. Όμως, δε θα ασχοληθούμε τώρα με τις «κουκούλες» της επικαιρότητας, αλλά με τις μίζες για την υπόθεση με τις κουκούλες. Στας Αμερικάς είναι γεγονός πως η μιζοδότης εταιρεία NOVARTIS καταδικάστηκε στα δικαστήρια και για μίζες που δόθηκαν και στην Ελλάδα. Γεγονός. Μπορεί να μη μάθουμε ποτέ ποιοι πήραν μίζα από τη NOVARTIS, αλλά σήμερα προτείνουμε να μάθουμε πολλά για την κλεψιά και τη μίζα. Γνώση είναι, την αφήνουμε εδώ. Στην ελληνική ταινία «Οι Παπατζήδες», γυρισμένη το 1954, ο Νίκος Σταυρίδης, μπουζουριασμένος για το παιχνίδι του «παπά», εξηγεί στους μικροαπατεώνες συγκρατούμενούς του, τα κλιμάκια της κλοπής. Μη διαμαρτυρηθείτε, η ορθογραφία του κειμένου είναι ολόσωστη. ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ: «Δηλαδή, άμα αρπάξεις ένα δεκοχίλιαρο λέγεται κλοπή εις βαθμόν φταίσματος και τσάαπ! τσακώνεις ένα μήνα. Άμα γραπώσεις 100 χιλιάδες λέγεται κλοπή εις βαθμόν πλημμελήματος και μπορεί να αρπάξεις μέχρι τέσσερα. Άμα τσακώσεις 10 εκατομμύρια, λέγεται ’πεξαίρεσις. Συφωνούντος το λοιπό εισαγγελέως και ανακριτού, εξέρχεσαι απ’ την ανάκριση. Άμα τσακώσεις 100 εκατομμύρια λέγεται κατάχρα εμπιστοσύνης, ’ναι κακούργημα, να πούμε και τέλος πάντων η δίκη αναβάλλεται και εξέρχεσαι με βούλεμα. Άμα τσακώσεις 500 εκατομμύρια λέγεται σύμβασις και δέχεσαι συγχαρητήρια. Κι άμα μπλεχτείς με τα δισ. και με τα τρισ. λέγεται εξαγωγή συναλλάγματος και χράαπ! παίρνεις το παράσημο». Απολύτως επίκαιρη και η ανάρτηση στο διαδίκτυο λημμάτων που αναφέρονται στη μίζα και αντιγράφουμε: Μίζα (η): Μεταφορικά (αλλά στην ουσία κυριολεκτικά στην Ελλάδα) μίζα είναι αυτό που παίρνει κάποιος προκειμένου να προχωρήσει μία μπίζνα προς όφελος αυτού που του έδωσε τη μίζα. Η μίζα μπορεί να πάρει διάφορες μορφές αλλά η πλέον δημοφιλής είναι προφανώς το μαύρο χρήμα, το μάμαλο, τα μπικικίνια, ο μπαμπακόσπορος, τα γκαφρά. Ο παίρνων τη μίζα λέγεται μιζαδόρος, Ταπαίρνογλου, λαμόγιο. Ο δίνων τη μίζα λέγεται επιχειρηματίας. Μιζοσκόταδο (το): Προσπάθεια συσκότισης και συγκάλυψης της αλήθειας. Mιζοκακόμοιρος (ο): πολιτικός για τον οποίον υπάρχουν ενδείξεις ότι εμπλέκεται στο σκάνδαλο με τις μίζες, αλλά παριστάνει τον κακόμοιρο προκειμένου να πείσει για την αθωότητά του. Μιζεκλίκι (το): πρόγευση /μικρή προκαταβολή μίζας. Mιζονέτα (η): πολυτελής κατοικία που αποκτήθηκε ως αντάλλαγμα πολιτικής εκδούλευσης. Μιζανπλί (το): προϊόν συναλλαγής που αποδίδεται εις είδος, συνήθως με μορφή κοσμημάτων ή άλλων τιμαλφών, σε συζύγους, ερωμένες ή κόρες πολιτικών. Μιζολιθική εποχή: Χρονικά συμπίπτει με περιόδους όπου εξαγγέλλονται μεγάλα έργα, μεγάλες διοργανώσεις, μεγάλες αγορές του αιώνα κλπ. Και πέφτουν οι μεγάλες μίζες. Πάρτε τώρα όποια λέξη σας κάνει και αναγνωρίστε την στην καθημερινότητά μας, γνωρίζοντας πως ό,τι γίνεται έχει ξαναγίνει και θα γίνει ξανά και ξανά. Επίσης συνυπολογίστε πως όταν μια κυβέρνηση, όπως η ΝΔ, χρειάζεται τους «προστατευόμενους» μάρτυρες, νομοθετεί για την ύπαρξή τους και όταν δεν τους χρειάζεται -εκτελώντας ρουσφέτια υψηλώς πολιτικά- τους βγάζει την κουκούλα. Πάντα θεσμικά, με τη βούλα άλλου νόμου, άλλου νομοθέτη, όπως η Οικονομική Εισαγγελία, για παράδειγμα. Και άμα δεν κάτσει και αυτό, το Νοέμβρη, παραγράφονται, διαγράφονται και δεν αναγράφονται πλέον οι συμμετοχές στο σκάνδαλο. Τα καλά και συμφέροντα. Τάνια Ζωγράφου πηγή: Λαϊκός Δρόμος
