Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι εδώ και πολλές δεκαετίες όλες οι κυβερνήσεις έχουν λεηλατήσει, σε όφελος του κεφαλαίου που υπηρετούν, τα Ασφαλιστικά Ταμεία με τα γνωστά αποτελέσματα. Όμως στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών ο υφυπουργός αρμόδιος για θέματα Κοινωνικής Ασφάλισης Π. Τσακλόγλου έχει διαφορετική άποψη και ανέφερε ότι: «…το ζήτημα δεν είναι μόνο η επάρκεια των συντάξεων, αλλά αν τελικά το σύστημα αντέχει να δώσει παραπάνω χρήματα στους ασφαλισμένους» συμπληρώνοντας ότι «η Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια έφτασε στη χρεοκοπία εν πολλοίς και λόγω του συνταξιοδοτικού της συστήματος, πολύ πριν φανούν οι συνέπειες του δημογραφικού ζητήματος….».

Ενώ ως διαχειριστές έχουν νομοθετήσει το πλιάτσικο μαζί με τις αιματηρές περικοπές στις συντάξεις και σε πλήρη αντιστοιχία με την επίθεση στους μισθούς, στις Συλλογικές Συμβάσεις, την αλλαγή προς το χειρότερο των εργασιακών σχέσεων, μεταθέτουν τις ευθύνες για τη λεγόμενη χρεοκοπία στις πλάτες του λαού.

Ακόμη και η τελευταία συνταξιοδοτική αλλαγή με το μοντέλο των τριών πυλώνων έχει στόχο «να περιοριστεί σε βάθος χρόνου η ανάγκη χρηματοδότησης του πρώτου πυλώνα», δηλαδή του αναδιανεμητικού συστήματος, και να κατευθύνεται όλο και μεγαλύτερο μέρος των εισφορών των ασφαλισμένων στον δεύτερο πυλώνα, που λειτουργεί με βάση το κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Για να στηρίξουν αυτή την πολιτική της καταλήστευσης και της ιδιωτικοποίησης των ταμείων χρησιμοποιούν διάφορες πολιτικές εξαπάτησης και προσχήματα.

Η απάτη της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών

Πάμε τώρα στο ζήτημα των μειώσεων των ασφαλιστικών εισφορών στα πλαίσια της πολιτικής της προσέγγισης του ευρωπαϊκού μέσου όρου και της υποτιθέμενης ταυτόχρονης αύξησης του εισοδήματος των εργαζομένων. Εδώ βέβαια πρέπει να τονιστεί ότι οι εισφορές δεν είναι κάποιο κόστος για τους εργαζόμενους, αφού στην πραγματικότητα είναι τμήμα της τιμής της εργατικής τους δύναμης και προορίζονται για τα Ασφαλιστικά Ταμεία, για τις όποιες παροχές, για συντάξεις κ.ά. Όμως θεωρούνται «κόστος» για την εργοδοσία, γι’ αυτό και η νέα μείωσή τους σημαίνει περισσότερα κέρδη, την ίδια στιγμή που τα Ασφαλιστικά Ταμεία θα εισπράττουν όλο και λιγότερα, ταυτόχρονα με την αφαίμαξή τους από κράτος και κυβερνήσεις. Για τις μειώσεις επαίρονταν οι υπουργοί εργασίας λέγοντάς ότι «καταβάλλουμε και μεγάλη προσπάθεια για να μειώνεται το μη μισθολογικό κόστος, δηλαδή το πόσο κοστίζει εν τέλει η εργασία…» και με βάση αυτό να κάνουν οι εργοδότες προσλήψεις.

Ο παρακάτω πίνακας δείχνει την «ωφέλεια» από τη σταδιακή μείωση μεταξύ 2019 – 2025.

https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2025/05/ασφαλιστικό-πίνακας-1ος-300x63.jpg 300w, https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2025/05/ασφαλιστικό-πίνακας-1ος-400x84.jpg 400w, https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2025/05/ασφαλιστικό-πίνακας-1ος-600x126.jpg 600w, https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2025/05/ασφαλιστικό-πίνακας-1ος-768x161.jpg 768w, https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2025/05/ασφαλιστικό-πίνακας-1ος-800x168.jpg 800w, https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2025/05/ασφαλιστικό-πίνακας-1ος-1024x215.jpg 1024w, https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2025/05/ασφαλιστικό-πίνακας-1ος-scaled.jpg 1200w" data-sizes="auto" data-orig-sizes="(max-width: 1024px) 100vw, 1024px" />

Πού βρίσκεται όμως η μεγάλη απάτη; Δεν θα αναφερθούμε στην ακρίβεια και τον πληθωρισμό που φέρνουν τη μεγάλη φτώχεια και εξανεμίζουν στα μισά του μήνα το μηνιάτικο παρά τις όποιες αυξήσεις, αλλά στο ποιος θα πληρώσει τελικά το «μάρμαρο» για τις απώλειες που θα προκαλέσουν οι ασφαλιστικές μειώσεις στα έσοδα των ταμείων. Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών το 2025 εκτιμάται ότι θα επιφέρει απώλειες 350 εκατ. έως 400 εκατ. ευρώ. Από το 2019 αθροιστικά οι μειώσεις των ασφαλιστικών εισφορών έχουν φτάσει στο 5,4% και αποτελούν παχυλή παροχή για την εργοδοσία και ταυτόχρονη εισφορά του κρατικού προϋπολογισμού στα ταμεία. Η πολιτική αυτή της κυβέρνησης για αυτές τις απώλειες, ότι δηλαδή θα αναπληρωθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό, έρχεται να εξαπατήσει το λαό αφού με το ένα «χέρι» τα δίνει και με το άλλο παίρνει ακόμη περισσότερα και μάλιστα αποκλειστικά από τους εργαζόμενους.

Με βάση αυτό το δεδομένο θα ενταθεί η χρηματοδότηση των Ασφαλιστικών Ταμείων από τον φοροληστρικό κρατικό προϋπολογισμό. Οι δεσμεύσεις στην ευρωπαϊκή εποπτεία κάθε χρόνο απαιτούν μεγάλα έσοδα που προέρχονται από τη φορολόγηση των μισθωτών και των συνταξιούχων, από τους μεγάλους έμμεσους φόρους, για τους οποίους πάλι τροφοδότες είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, και από τη μείωση της μισθολογικής και συνταξιοδοτικής δαπάνης.

Παράλληλα, από την περίοδο των βάρβαρων μνημονίων εμφανώς και συνεχώς περικόπτονται ή ιδιωτικοποιούνται ασφαλιστικά δικαιώματα στην περίθαλψη, στο φάρμακο και άλλες κοινωνικές παροχές, με αποτέλεσμα τη συνεχή μείωση και του «ασφαλιστικού κόστους». Να λοιπόν ποιος θα πληρώσει «το μάρμαρο».

Πάλι τα γνωστά υποζύγια του καπιταλισμού θα πληρώσουν για τα κέρδη της εργοδοσίας, αφού η ένταση της εκμετάλλευσης είναι το υπέρτατο καθήκον που βάρβαρα και με συνέπεια υπερασπίζονται όλες οι αστικές κυβερνήσεις. Όμως θα υπάρχει και συνέχεια όταν θα αρχίσουν το γνωστό από την περίοδο των μνημονίων τροπάριο δια μέσου των ΜΜΕ: γιατί να πληρώνει η κοινωνία για τις συντάξεις.

Με πρόσχημα το δημογραφικό

Ας δούμε τα αίτια του δημογραφικού και τα αίτια πρώτα απ’ όλα της κατάρρευσης των γεννήσεων, με τον παρακάτω πί­νακα να είναι ενδεικτικός:

https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2025/05/ασφαλιστικό-πίνακας-2ος-300x56.jpg 300w, https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2025/05/ασφαλιστικό-πίνακας-2ος-400x75.jpg 400w, https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2025/05/ασφαλιστικό-πίνακας-2ος-600x112.jpg 600w, https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2025/05/ασφαλιστικό-πίνακας-2ος-768x144.jpg 768w, https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2025/05/ασφαλιστικό-πίνακας-2ος-800x150.jpg 800w, https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2025/05/ασφαλιστικό-πίνακας-2ος-1024x192.jpg 1024w, https://www.e-prologos.gr/wp-content/uploads/2025/05/ασφαλιστικό-πίνακας-2ος-scaled.jpg 1200w" data-sizes="auto" data-orig-sizes="(max-width: 1024px) 100vw, 1024px" />

Οι βασικοί λόγοι που μείωσαν δραματικά τον αριθμό των γεννήσεων την περίοδο 2011-2022 ήταν πρώτα απ’ όλα αποτέλεσμα της βάρβαρης μνημονιακής πολιτικής που φτωχοποίησε το λαό και τη χώρα. Που κατάργησε τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις την περίοδο 2015-2022 και προχώρησε στην οριστική κατάργησή τους από 1-1-2023 για όλες τις γυναίκες. Που κατάργησε ή μείωσε τις περισσότερες οικογενειακές παροχές, παροχές υγείας και παιδείας για εργαζόμενους και συνταξιούχους και μείωσε την προστασία των νέων εργαζόμενων γυναικών και τις γονικές άδειες. Που μείωσε ή «πάγωσε» τους μισθούς, κυρίως που μείωσε τον κατώτατο μισθό. Που «πάγωσε» τα οικογενειακά επιδόματα στον ιδιωτικό τομέα για εργαζόμενες που άρχισαν να εργάζονται από το 2012 μέχρι σήμερα. Που κατάργησε ή μείωσε τα τριτεκνικά και πολυτεκνικά επιδόματα. Που κατάργησε με τον ν. 4093/2012 την ισόβια σύνταξη της πολύτεκνης μητέρας ύψους 102 ευρώ τον μήνα!! Αυτοί που με αυτές τις πολιτικές τους οδήγησαν το λαό μας στα όρια της πληθυσμιακής συρρίκνωσης, επικαλούνται το δημογραφικό για να μειώσουν ξανά τις συντάξεις και να αυξήσουν ξανά τα όρια ηλικίας από το 2027 σύμφωνα με τον νόμο του 3ου Μνημονίου (ΣΥΡΙΖΑ/2015)!!

Φτώχεια, ακρίβεια, ανεργία, περιορισμός δικαιωμάτων, κοινωνικών αγαθών κάνουν τη νεολαία να βλέπει τελικά με προβληματισμό τη συμβίωση και ακόμη περισσότερο την τεκνοποίηση.

Στόχος των περισσότερων κυβερνήσεων στην Ευρώπη είναι να μετακυλήσουν το μεγάλο συνταξιοδοτικό κόστος που προκύπτει από το δημογραφικό και την πληθυσμιακή γήρανση στους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και σε ολόκληρη την κοινωνία, με μείωση μισθών και συντάξεων και αύξηση των ορίων ηλικίας, με ιδιωτικοποιήσεις Ασφαλιστικών Ταμείων και άλλες αντιδραστικές αλλαγές.

Η υποκρισία τους όμως περισσεύει. Σε μια ουσιαστικά χρεοκοπημένη και ταυτόχρονα εξαρτημένη χώρα υπό κηδεμονία εφάρμοσαν μια πολιτική δήθεν «σωτηρίας» των Ταμείων που οδήγησε σε συνεχή καταλήστευσή τους, σε περικοπές δικαιωμάτων και ελευθεριών, σε καταστολή και στην εξόντωση των μισθωτών και συνταξιούχων. Πρόκειται για ένα έγκλημα δεκαετιών. Όμως αυτή η ληστεία έχει ιστορία.

Δεν ξεχνώ: Ένοχος είναι η βάρβαρη πολιτική τους

Συχνά οι αστικές κυβερνήσεις, όσο οι ασφαλιστικές εισφορές δεν καταβάλλονται, νομοθετούν ευνοϊκούς όρους για να μην αποδοθούν. Μόνο τη δεκαετία 2014-24 εκτινάχτηκαν τα φέσια των εργοδοτών από 11,48 δισ. σε 48,38 δισ. Τα περισσότερα χρέη τα έχουν 2.744 μεγαλοεργοδότες (το 2015 ήταν 915) που χρωστούν πάνω από 1 εκατ. ευρώ ο καθένας. Δεν είχαμε και δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι το δικό τους κράτος, των μεγαλοκαπιταλιστών, θα τους δέσμευε να αποδώσουν τις ασφαλιστικές εισφορές. Επίσης για πρώτη φορά πιστοποιήθηκαν ως ανεπίδεκτα είσπραξης χρέη από εισφορές ύψους 9,8 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, το Νοέμβρη του 2022, με το άρθρο 6 του ν. 4997, μείωσε το χρόνο παραγραφής των ασφαλιστικών εισφορών από 20 σε 10 χρόνια, ενώ από το Γενάρη του 2026 και στο εξής ο χρόνος παραγραφής των μη καταβληθεισών ασφαλιστικών εισφορών θα είναι η πενταετία!

Εδώ και δεκάδες χρόνια το καπιταλιστικό κράτος συνδυάζει τη συνεχή «παρακώλυση» της εφαρμογής των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, τη μείωση των συντάξεων, την αύξηση των ορίων ηλικίας, τη διατήρηση της ανασφάλιστης-μαύρης εργασίας με την ανάγκη εύρεσης «εύκολα και χωρίς στην ουσία δεσμεύσεις» έμμεσα ή άμεσα κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης ή ακόμη χειρότερα στη νομιμοποίηση της κλοπής ακόμη μεγαλύτερης υπεραξίας.

Το αστικό κράτος είχε θεσπίσει τον αναγκαστικό νόμο 1611/1950 με τον οποίο τα Ασφαλιστικά Ταμεία υποχρεωτικά κατέθεταν τα αποθεματικά τους στην Τράπεζα της Ελλάδας, με ελάχιστο ή σχεδόν μηδενικό επιτόκιο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η περίοδος της χούντας, όπου το 1973, το επιτόκιο ήταν 4% και ο πληθωρισμός 15,5% ή το 1974, με πληθωρισμό 26,5%, το επιτόκιο παρέμεινε στο 4%. Από το 1985, για πρώτη φορά, επιτράπηκε στα Ταμεία να καταθέτουν τα αποθεματικά τους με τα τρέχοντα επιτόκια και πάλι με μεγάλες απώλειες. Από αυτή και μόνο την κομπίνα χρόνων το κράτος λεηλάτησε τα Ασφαλιστικά Ταμεία, σε τιμές της δεκαετίας του 2000, περί τα 58 δισ. ευρώ!

Στη συνέχεια, στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ήρθαν οι περιβόητοι νόμοι των Σιούφα – Σουφλιά επί κυβέρνησης (πατέρα) Μητσοτάκη. Τότε ήταν που δόθηκε το ελεύθερο στην εκάστοτε κυβέρνηση να τζογάρει τα λεφτά των εργαζομένων. Τότε νομοθετήθηκε ο «εκσυγχρονισμός» της εισαγωγής των αποθεματικών και της περιουσίας των Ασφαλιστικών Ταμείων στην γκανιότα του Χρηματιστηρίου στα λεγόμενα «νέα» τραπεζικά και άλλα προϊόντα. Την περίοδο 1999-2002 και 2008-2009 χάθηκαν περίπου 7 δισ. ευρώ στο χρηματιστηριακό τζόγο/αγορά μετοχών από τα Ασφαλιστικά Ταμεία κ.ά. Μιλάμε για τα 2/3 των αποθεματικών των Ταμείων. Από την αγορά των λεγόμενων «δομημένων ομολόγων» χάθηκαν επίσης τεράστια ποσά.

Το 2012, επί μνημονιακής κυβέρνησης Σαμαρά (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), παίχτηκε ένα ακόμα κόλπο σε βάρος των Ασφαλιστικών Ταμείων. Αφού πρώτα υποχρεώθηκαν να αγοράσουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου δανείζοντας ουσιαστικά τις μνημονιακές κυβερνήσεις, για να ξελασπώνουν με χρήματα των εργαζομένων, στη συνέχεια τα ομόλογα αυτά υπέστησαν κούρεμα με το περιβόητο PSI κατά 53,5% (χάθηκαν δηλαδή τα μισά διαθέσιμα κεφάλαια των Ασφαλιστικών Ταμείων) και η συνολική ζημιά για τα Ταμεία ξεπέρασε τα 12,5 δισ. ευρώ δισ. ευρώ!! Οι απώλειες χρημάτων των Ασφαλιστικών Ταμείων στο διάστημα των Μνημονίων ανήλθε στα 33 δισ. ευρώ.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και πιο βίαιη αρπαγή του κόπου των εργαζομένων. Για την προστασία, μάλιστα, των διοικήσεων των τραπεζών και των Ταμείων, με νόμο απαλλάχτηκαν από κάθε ευθύνη. Σε όλα τα παραπάνω, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε τη μη καταβολή από το κράτος των οφειλών του στα Ασφαλιστικά Ταμεία, στο ποσοστό που του αναλογεί, στα πλαίσια της τριμερούς χρηματοδότησης.

Τελευταία, το 2023, ο νόμος με τίτλο «Αναμόρφωση επαγγελματικής ασφάλισης, εξορθολογισμός ασφαλιστικής νομοθεσίας, συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις…» αποκαλύπτει τις πραγματικές στοχεύσεις της κυβέρνησης της ΝΔ με την επέκταση των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΤΕΑ) και τη διευκόλυνση της ίδρυσής τους από περισσότερους εργοδότες (πολυεργοδοτικά ΤΕΑ) χωρίς να απαιτείται κλαδική ή επαγγελματική συνάφεια μεταξύ τους και την απόσυρση της ευθύνης του κράτους για την Κοινωνική Ασφάλιση, η οποία φορτώνεται αποκλειστικά στις πλάτες των ασφαλισμένων.

Τη στρατηγική του νόμου ομολόγησε και ο ίδιος ο υφυπουργός Π. Τσακλόγλου, σημειώνοντας ότι στόχος του «είναι η ενίσχυση του θεσμού, ώστε μέσω της αυξημένης συνταξιοδοτικής αποταμίευσης να ενισχυθεί το εισόδημα των μελλοντικών συνταξιούχων(;;;), ενώ παράλληλα τμήμα των αποταμιεύσεων αυτών μπορούν να χρηματοδοτήσουν εγχώριες επενδύσεις, δίνοντας ώθηση στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας». Νόμος και πάλι για τζάμπα χρήμα για τους κεφαλαιοκράτες οι οποίοι θα νέμονται τις αποταμιεύσεις-ιδρώτα των εργαζομένων ξανά και ξανά σαν μέσο χρηματοδότησής τους (θαλασσοδάνεια, κυριολεκτικά και μεταφορικά). Πόσο ψεύτικος ακούγεται τελικά ο ισχυρισμός των κυβερνώντων ότι έτσι θα ωφεληθούν όλοι! Διαψεύδεται από την ίδια την πραγματικότητα, αφού τα στοιχεία που ανακοινώνονται δείχνουν αύξηση των κερδών της κεφαλαιοκρατίας. Όμως η εξασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου προϋποθέτει αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης (υπεραξία), δηλαδή προϋποθέτει απώλειες για τους ασφαλισμένους και όλους τους εργαζόμενους.

Με αυτή την επιγραμματική αποτύπωση της ληστείας των αποθεματικών είναι σίγουρο ότι δεν είναι εύκολη η συνολική αποτίμησή της. Και ενώ η κλοπή συνεχίζεται, «ουδείς» γνωρίζει το συνολικό μέγεθος των κλοπιμαίων, με το ίδιο το κράτος σε ρόλο συνεργάτη και τσιλιαδόρου.

Αυτό κι αν δεν είναι «αιτία πολέμου» απέναντι σε ένα μονομερή, ανελέητο ταξικό πόλεμο που έχει κηρυχτεί από τους μεγαλοκαπιταλιστές και το κράτος τους και εξελίσσεται αδυσώπητα εναντίον του λαού! Γιατί γνωρίζουμε ότι η Κοινωνική Ασφάλιση είναι μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις των εργαζομένων και αποτέλεσμα πολύχρονων, αιματηρών συγκρούσεων με τις αστικές κυβερνήσεις και γι’ αυτό πρέπει να οργανώσουμε την απάντησή μας.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος