Μέση Ανατολή: Έργα και ημέρες μιας «κρυμμένης υπερδύναμης»

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος - kosmodromio.gr

Το κείμενο αυτό είναι τμήμα της εισήγησης του συγγραφέα στη συζήτηση με θέμα «Η τραγωδία της Συρίας, η άλλη ημέρα στη Μέση Ανατολή». (*)

Καλησπέρα σε όλες και σε όλους σας. Θέλω να ευχαριστήσω τους οργανωτές για την πρόσκληση να σας μιλήσω και επίσης να τους συγχαρώ για τη διοργάνωση αυτής της συζήτησης. Είναι βαθειά μου πεποίθηση ότι προϋπόθεση για να έχει οποιοδήποτε μέλλον η αριστερά είναι να μάθει να συζητάει όλες τις απόψεις και στο εσωτερικό της και με την κοινωνία και να το κάνει με επιχειρήματα και όχι με χαρακτηρισμούς. Όπως είπε κάποτε ο Ζαν Ζωρές, η μεγάλη μορφή του γαλλικού σοσιαλισμού, που δολοφονήθηκε στην αρχή του Α’ Παγκόσμιου Πόλεμου, εξαιτίας της αντίθεσης προς αυτόν, τις ομιλίες του οποίου παρακολουθούσε νεαρός και ο Ντε Γκωλ, «η αλήθεια είναι στην αντίθεση». Ελπίζω ότι η σημερινή συζήτηση θα αποτελέσει μια έστω και μικρή συμβολή σε αυτή την κατεύθυνση.

Επειδή ο χρόνος είναι λίγος και το θέμα τεράστιο και συνδέεται με το σύνολο της παγκόσμιας κατάστασης, θα παρουσιάσω επιγραμματικά τα σημεία που είναι κατά τη γνώμη μου τα πιο σημαντικά, παραλείποντας αναγκαστικά άλλα. Όποιος θέλει περισσότερες διευκρινίσεις μπορεί να τις ζητήσει στη συνέχεια.

Τις τελευταίες μέρες τα δυτικά και ελληνικά ΜΜΕ προσπαθούν να διαστρεβλώσουν το νόημα και τη σημασία των όσων έγιναν στη Συρία και να παρουσιάσουν την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ ως περίπου νίκη των «προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων» εναντίον ενός φρικτού καθεστώτος. Ελληνικές τηλεοράσεις και ραδιόφωνα δεν ντράπηκαν μάλιστα να μας εμφανίσουν Έλληνες και Χριστιανούς από τη Συρία που, με το πιστόλι των τζιχαντιστών στον κρόταφο, μας εξηγούσαν ότι όλα πάνε πρίμα στη μετά Άσαντ εποχή, δηλαδή δεν τους επιτίθενται να τους ληστέψουν και δεν τους σκοτώνουν.

Δεν μας είπαν βέβαια οι τηλεοράσεις μας για τις δηλώσεις του νέου υπουργού Δικαιοσύνης που απαγόρευσε ήδη στις γυναίκες δικαστές να εκτελούν τα καθήκοντά τους. Ούτε για τη σύσταση να μην εορτασθούν τα Χριστούγεννα. Ούτε για τις πρώτες πληροφορίες για συνοπτικές εκτελέσεις στη Λατάκεια ή τον αποκεφαλισμό ενός Ελληνόρθοδου. Ούτε για την απελευθέρωση του συνόλου των κρατουμένων στις συριακές φυλακές, δηλαδή και των εγκληματιών.

Η Δαμόκλειος Σπάθη μιας ενδεχόμενης σφαγής, που θα θυμίζει τη Μικρασιατική Καταστροφή, επικρέμαται τώρα πάνω από τα κεφάλια των Ελληνορθόδοξων και όλων των Χριστιανών, των Αλαουϊτών, των Κούρδων, των Παλαιστινίων, των σιϊτών της Συρίας, παρά τις προσπάθειες ΗΠΑ και Ισραήλ να αποτρέψουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η ελληνική κυβέρνηση, αν ήταν και αν ενεργούσε ως ελληνική κυβέρνηση, θα έπρεπε ήδη να έχει χαλάσει τον κόσμο και στην Ε.Ε., και στο ΝΑΤΟ και δημοσίως για την τύχη αυτών των εκατομμυρίων ανθρώπων, πολλοί από τους οποίους ονομάζουν τον εαυτό τους Ρωμιό.

Αυτού του είδους την προπαγάνδα την έχουμε ζήσει και ξαναζήσει με όλες τις δυτικές επεμβάσεις στην ευρεία Μέση Ανατολή, όπως τη ζήσαμε και με την προπαγανδιστική επιχείρηση εναντίον της Ελλάδας, προτού εξαπολύσουν το οικονομικό πόλεμο εναντίον μας που κατέληξε στα Μνημόνια και τις Δανειακές της Καταστροφής.

Τα ίδια μας είπαν και στο Ιράκ, και στη Λιβύη και σε πολλές άλλες περιοχές του κόσμου. Σήμερα όμως, στις λαϊκές αγορές της Λιβύης που απελευθέρωσαν από τον Καντάφι εν μέσω διεθνών πανηγυρισμών πουλάνε σκλάβους. Ασφαλώς καταδικάζω, όλοι καταδικάζουμε τη διαφθορά του καθεστώτος Άσαντ, αν και φοβάμαι ότι προέρχομαι από μια χώρα που ίσως δεν είναι λιγότερο διεφθαρμένη από τη Συρία. Ασφαλώς είμαι κατά των βασανιστηρίων, αλλά γιατί δεν μας λένε τίποτα για τα βασανιστήρια που γίνονται σε όλη τη Μέση Ανατολή, αλλά και το Ισραήλ, όπου όχι μόνο γίνονται βασανιστήρια, γίνονται και διαδηλώσεις υπέρ του δικαιώματος να βασανίζονται μέχρι θανάτου Παλαιστίνιοι κρατούμενοι και αιχμάλωτοι και οι δράστες να παραμένουν ατιμώρητοι. Μήπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ δεν έστειλαν ανθρώπους να ανακρίνονται με βασανιστήρια στις αραβικές χώρες, στα πλαίσια του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», που μετεβλήθη ήδη σε «πόλεμο με την τρομοκρατία».

Αλίμονο, το καθεστώς Άσαντ δεν έπεσε για να μη γίνονται βασανιστήρια, ούτε για να λείψει η διαφθορά, μάλλον έγινε για να γίνουν πολύ περισσότερα εγκλήματα. Και κυρίως έγινε για να παύσει να υπάρχει ως κράτος η Συρία, σε συμφωνία με όσα έχουν γράψει, δεν τα σκέφτηκα εγώ, απλώς δεν τους διαβάζουμε, δεν είναι πολύ της μόδας να τους διαβάζουμε, οι μεγάλοι γεωπολιτικοί του Ισραήλ, όπως ο Οντέντ Γινόν και ο Σαούλ Κόεν. Είναι το πρόγραμμα των Αμερικανών νεοσυντηρητικών που εφαρμόζεται εδώ, ένα σχέδιο που κατήρτισε μια ομάδα υπό τους Περλ και Βούλφοβιτς, υπό τη γενική εποπτεία του κ. Νετανιάχου, που το παρουσίασε άλλωστε σε συνέντευξη Τύπου στο ξενοδοχείο Κινγκ Ντέιβιντ της Ιερουσαλήμ το 1996 και που εν συνεχεία το επέβαλε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Διαβάστε αυτούς τους γεωπολιτικούς, είναι σαν να διαβάζετε σημερινή εφημερίδα, έχουν προβλέψει ήδη εδώ και σαράντα χρόνια όσα συμβαίνουν σήμερα. Η καταστροφή της Συρίας είναι ο σχεδιασμός και η πολιτική του ΝΑΤΟ εδώ και 23 χρόνια.

Δύο μέρες πριν την εισβολή Τουρκίας και τζιχαντιστών στη Συρία, επισκέφθηκε άλλωστε την Άγκυρα ο αρχηγός της ισραηλινής υπηρεσίας κατασκοπείας Σιν Μπετ. Μετά την πτώση του Άσαντ εμφανίσθηκε ο Νετανιάχου και πανηγύρισε για την αλυσίδα των γεγονότων που οδήγησαν στην πτώση της Δαμασκού. Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ δήλωσε ότι δεν είναι δυνατή η διατήρηση ενιαίας κυριαρχίας στη Συρία και πρέπει να μετεξελιχθεί σε ομοσπονδία. Και δεν έμειναν στα λόγια. Πραγματοποίησαν τους μεγαλύτερους βομβαρδισμούς στην ιστορία του Ισραήλ, καταστρέφοντας σχεδόν όλες τις συριακές ένοπλες δυνάμεις και τον εξοπλισμό τους, μαζί και μέρος της επιστημονικής και τεχνολογικής υποδομής της χώρας. Κατέστρεψαν από αέρος ακόμα και το Κτηματολόγιο της χώρας, ώστε να εξαφανισθούν οι τίτλοι ιδιοκτησίας. Κάνοντάς το στέρησαν σε μεγάλο βαθμό κάθε δυνατότητα να υπάρξει στο μέλλον το κράτος Συρία. Όργανό τους άλλωστε, όπως και της Τουρκίας, η νέα εξουσία της Δαμασκού απαίτησε ήδη τον αφοπλισμό των Παλαιστινίων στη χώρα, κάτι που θα τους καταστήσει εύκολα θύματα των υποτιθέμενων ισλαμιστών. Υποτιθέμενων γιατί, σε αντίθεση με άλλους, διατηρούν πολύ στενές σχέσεις με δυτικές, τουρκικές και ισραηλινές υπηρεσίες και στρέφονται πολύ περισσότερο κατά ομοθρήσκων τους και σε καμία περίπτωση κατά του εβραϊκού κράτους. Τρεις χιλιάδες μαχητές τους νοσηλεύθηκαν στα νοσοκομεία του Ισραήλ. 

Η δημιουργία ενός Αφγανιστάν, ή καλύτερα ενός «Αποκεφαλιστάν» στη Μεσόγειο και η αναβίωση του ISIS και της Αλ Κάιντα είναι μια μεγάλη συμβολή εξάλλου στην εκπλήρωση των σχεδίων για έναν πόλεμο των πολιτισμών που εκπόνησε ο Αμερικανός θεωρητικός του ιμπεριαλισμού Σάμιουελ Χάντινγκτον, υπό μορφή δήθεν προφητειών, ακολουθώντας την ίδια γραμμή με τους θεωρητικούς της δυτικής νεοαποικιοκρατίας όπως ο Μπέρναρντ Λιούις.

Αυτές οι εξελίξεις δεν έχουν μόνο περιφερειακή, έχουν παγκόσμια σημασία. Να θυμίσουμε στο σημείο αυτό ότι ο κ. Νετανιάχου έχει σήμερα άριστες σχέσεις με σχεδόν όλα τα κόμματα και κινήματα της άκρας δεξιάς στην υφήλιο. Ο Ισραηλινός γεωπολιτικός Γινόν θεωρεί ξεπερασμένο όχι μόνο τον σοσιαλισμό, αλλά και τον ίδιο τον ανθρωπισμό. Όσο για τις επιθέσεις ισλαμιστών τρομοκρατών στη Δύση έχουν γίνει σε πολύ κρίσιμες στιγμές της δυτικής πολιτικής συγκυρίας.

Το Ισραήλ δεν είναι μια μικρή χώρα στη Μέση Ανατολή ή ένα απλό κράτος πελάτης των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι μια «κρυμμένη υπερδύναμη» που παίζει ηγετικό ρόλο στο σύνολο της λεγόμενης «συλλογικής Δύσης», ικανή να επηρεάζει καθοριστικά την πολιτική πολλών χωρών του πλανήτη, περιλαμβανομένης της υπερδύναμης. ‘Όπως επίσης και της Ελλάδας και της Κύπρου που έχουν δυστυχώς μεταβληθεί σε αποικίες του και δυστυχέστατα ουσιαστικό ρόλο έπαιξε σε αυτόν τον μετασχηματισμό η κυβέρνηση Τσίπρα, Παππά και Κοτζιά, προδίδοντας αναίσχυντα και κατάφωρα τις μεγάλες παραδόσεις αγώνων της αριστεράς υπέρ της εθνικής ανεξαρτησίας της πατρίδας μας. Όχι ότι η Νέα Δημοκρατία ήταν και είναι καλύτερη. Από αυτούς όμως το περιμέναμε, από την Αριστερά όχι.

Είναι πάντως εξαιρετικά λυπηρό και εξαιρετικά ανησυχητικό το ότι ένας λαός που είχε μια τεράστια συμβολή στον πολιτισμό της νεώτερης εποχής, των τελευταίων δύο αιώνων και που γνώρισε μια δραματική ιστορική εμπειρία ο ίδιος σε όλη τη διαδρομή του, με αποκορύφωμα το Ολοκαύτωμα, μοιάζει τώρα, τουλάχιστο ένα μέρος του, να έχει μεθύσει από τη συσσωρευμένη ισχύ του, τεχνολογική και πολιτική, και να τη χρησιμοποιεί πολύ άσχημα, οδηγώντας όλη την περιοχή στο Χάος και μπαίνοντας σε ένα δρόμο που, όσοι τον πήραν στην Ιστορία, οδηγήθηκαν τελικά και στην δική τους απώλεια.

Σημειώσεις

Από τις πάρα πολλές πηγές που θα μπορούσαμε να επικαλεστούμε και που έχουμε άλλωστε αναφέρει αναλυτικά σε προηγούμενα άρθρα μας ξεχωρίζουμε το πρόσφατο άρθρο του διακεκριμένου Αμερικανού ακαδημαϊκού Τζέφρι Σακς με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Πώς οι ΗΠΑ και το Ισραήλ κατέστρεψαν τη Συρία και το ονόμασαν ειρήνη».

(*) Το κείμενο αυτό είναι τμήμα, με ορισμένες μικροαλλαγές, της εισήγησης του συγγραφέα στη συζήτηση με θέμα «Η τραγωδία της Συρίας, η άλλη ημέρα στη Μέση Ανατολή» που διοργάνωσαν οι ιστοσελίδες Kamini.gr, Commonality.gr, και Redlines.gr, την Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2024.