Τραμπ, την παραμονή της διαπραγμάτευσης με τον Πούτιν για Ουκρανία: «Θα μιλήσουμε για τα εδάφη, θα μιλήσουμε για μονάδες παραγωγής ενέργειας, νομίζω ότι έχουμε ήδη συζητήσει πολλά από αυτά σε πολύ μεγάλο βαθμό και από τις δύο πλευρές, την Ουκρανία και τη Ρωσία. Μιλάμε ήδη γι’ αυτό, για τη διανομή ορισμένων περιουσιακών στοιχείων».

Ένα δημόσιο ιμπεριαλιστικό παζάρι εξελίσσεται σε παγκόσμια θέα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία για το διαμελισμό-διαμοιρασμό των εδαφών και των «περιουσιακών στοιχείων» της κατεστραμμένης Ουκρανίας, που έχει μετατραπεί σε πεδίο ενός άγριου ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Η Ρωσία θα προσαρτήσει τα εδάφη των ανατολικών περιοχών της Ουκρανίας και οι ΗΠΑ θα αρπάξουν όλο τον ορυκτό πλούτο της Δυτικής Ουκρανίας που θα απομείνει. Αυτή την τύχη επιφυλάσσουν οι ιμπεριαλιστές «προστάτες» και κατακτητές στις εξαρτημένες και υποτελείς χώρες.

Αποκαλύπτεται με αφορμή την Ουκρανία, με απόλυτη κυνικότητα, μπροστά στα μάτια της ανθρωπότητας η ουσία του συνθήματος: «Οι ιμπεριαλιστές τη γη ξαναμοιράζουν με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν». Ένα σύνθημα που βγαίνει μέσα από τη λενινιστική θεωρία για τον ιμπεριαλισμό όπως αποτυπώθηκε κυρίως στο βιβλίο του Λένιν «Ο ιμπεριαλισμός ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού», που γράφτηκε στη Ζυρίχη την άνοιξη του 1916 μέσα στη φωτιά του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της τσαρικής καταπίεσης.

Γράφει λοιπόν ο Λένιν τον Ιούλη του 1920, στον πρόλογο του βιβλίου για την γαλλική και γερμανική έκδοση: «Ο καπιταλισμός αναπτύχθηκε σε παγκόσμιο σύστημα αποικιακής καταπίεσης και χρηματιστικής κατάπνιξης της τεράστιας πλειοψηφίας του πληθυσμού της γης από μια χούφτα «προηγμένες» χώρες. Και το μοίρασμα αυτής τη «λείας» γίνεται ανάμεσα σε 2-3 ληστές με παγκόσμια δύναμη, οπλισμένους ως τα δόντια (Αμερική, Αγγλία, Ιαπωνία), που τραβούν όλη τη γη στον πόλεμό τους για το μοίρασμα της λείας τους». Όσο και αν έχουν αλλάξει οι ιστορικές συνθήκες, στη σημερινή εποχή, οι αναλογίες είναι τρανταχτές αν προσθέσουμε στις τρεις αυτές χώρες, την Κίνα, τη Ρωσία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και μια δυο χώρες ακόμη, με διαφορετική σειρά ισχύος.

«Ο κόσμος για πρώτη φορά είναι πια μοιρασμένος, έτσι που στο εξής, θα γίνονται μόνο ξαναμοιράσματα (…). Οι καπιταλιστές μοιράζουν τον κόσμο όχι από κάποια ιδιαίτερη κακία τους, αλλά γιατί ο βαθμός συγκέντρωσης που επιτεύχθηκε τους αναγκάζει να πάρουν αυτό το δρόμο για να βγάζουν κέρδος. Συγκεκριμένα τον μοιράζουν “ανάλογα με τα κεφάλαιά τους”, “ανάλογα με τη δύναμή τους” -άλλος τρόπος μοιράσματος δεν μπορεί να υπάρχει μέσα στο σύστημα της εμπορευματικής παραγωγής και του καπιταλισμού. Η δύναμη όμως αλλάζει ανάλογα με την οικονομική και πολιτική ανάπτυξη».

Ακριβώς αυτός ο συσχετισμός δύναμης έχει τροποποιηθεί στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική αλυσίδα με τη σχετική υποχώρηση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στους G7 και το ΝΑΤΟ, τη ραγδαία άνοδο του κινέζικου ιμπεριαλισμού και τη σταδιακή επάνοδο του ρωσικού.

Πάνω σε αυτή τη βάση η Μόσχα διεκδίκησε το 2022, με την εισβολή στην Ουκρανία, το σπάσιμο της γεωπολιτικής και στρατιωτικής περικύκλωσης που της επιβλήθηκε μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Με την επέκταση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην «αυλή» της καθώς και την απόκρουση μιας ενδεχόμενης απορρόφησης της Ουκρανίας από το δυτικό στρατόπεδο μετά το φασιστικό πραξικόπημα του Μαϊντάν και την τροποποίηση των εσωτερικών πολιτικών συσχετισμών. Αυτό δηλαδή που η Μόσχα ονομάζει «συνθήκη ασφαλείας» στην Ευρώπη και η οποία ζητάει να τροποποιηθεί και να ανταποκρίνεται στον παρόντα συσχετισμό δύναμης. Ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο οι δυτικοί υπό την ηγεσία του Μπάιντεν την κατηγορούσαν ως «αναθεωρητική» δύναμη καθώς το παρόν status quo, που αντιστοιχεί σε μια προηγούμενη φάση, εξυπηρετεί αμιγώς τα δικά τους ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και δεν θέλουν να αλλάξει.

Όλα αυτά τα ζητήματα είχε θέσει ο Πούτιν στον Μπάιντεν στη σύνοδο κορυφής της Γενεύης τον Ιούνιο του 2021 λίγους μήνες πριν τον πόλεμο για να δεχθεί, απ’ ό,τι φαίνεται, την αρνητική απάντηση του τότε αμερικανού προέδρου.

Όμως «στις συνθήκες τού καπιταλισμού δεν είναι νοητή άλλη βάση για το μοίρασμα των σφαιρών επιρροής, συμφερόντων, αποικιών κ.ά., εκτός από τη βάση που υπολογίζει τη δύναμη των χωρών που συμμετέχουν στο μοίρασμα, τη γενική οικονομική, τη χρηματιστική, τη στρατιωτική κτλ. δύναμη. Η δύναμη όμως δεν αλλάζει ομοιόμορφα στις χώρες που συμμετέχουν στο μοίρασμα, γιατί στις συνθήκες του καπιταλισμού δεν μπορεί να υπάρχει ισόμετρη ανάπτυξη των χωριστών επιχειρήσεων, τραστ, κλάδων της βιομηχανίας και χωρών», αναφέρει ο Λένιν στο εμβληματικό του κείμενο.

Ακριβώς λοιπόν πάνω σε αυτή τη βάση ξέσπασε ο πόλεμος και πάνω σε αυτή τη βάση γίνεται το παζάρι για τα ιμάτια τις καθημαγμένης Ουκρανίας. Τραμπ και Πούτιν έχουν καθίσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με τη ρωσική πλευρά να έχει τροποποιήσει τον προπολεμικό συσχετισμό δύναμης προς όφελός της.

Την ίδια στιγμή ο θλιβερός αμερικανολακές Ζελένσκι όχι μόνο απουσιάζει από το τραπέζι της διαπραγμάτευσης αλλά απεναντίας, αυτός και η χώρα του είναι το «μενού» στο ιμπεριαλιστικό φαγοπότι.

Εκτός της διαδικασίας βρίσκονται και οι δυτικοευρωπαίοι ιμπεριαλιστές οι οποίοι αφού ταυτίστηκαν με την προηγούμενη αντιρωσική ηγεσία των ΗΠΑ, ματώνοντας οικονομικά και πολιτικά, βλέπουν να αδειάζονται από τον Τραμπ και να μένουν έξω από τη μοιρασιά των ασημικών της Ουκρανίας. Εκτός βρίσκονται και από τις συζητήσεις για τις ευρύτερες μεταπολεμικές διευθετήσεις ασφαλείας, τόσο για την Ευρασία όσο και παγκόσμια, που σίγουρα συζητιούνται, τόσο μεταξύ των αμερικανών διπλωματικών αξιωματούχων, όσο και μεταξύ Τραμπ και Πούτιν.

Το βάλτωμα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στον ουκρανικό βούρκο, παρά το γεγονός ότι δεν εμπλέχτηκε άμεσα στρατιωτικά, η αναγκαιότητα για άμεση και ταχεία στροφή στον Ινδο-Ειρηνικό, για τον περιορισμό της Κίνας, καθώς και η προσπάθεια απαγκίστρωσης της Μόσχας από το Πεκίνο φέρνουν τον Πούτιν σε πλεονεκτική θέση.

Επιταχύνοντας παράλληλα η Ρωσία τις πολεμικές επιχειρήσεις στο Κουρσκ, όπου έχει περικυκλώσει τις εναπομείνασες ουκρανικές δυνάμεις και προωθώντας τις δυνάμεις της σε όλη την έκταση του μετώπου στα ανατολικά, αφαιρεί και τα τελευταία διαπραγματευτικά χαρτιά από τον Ζελένσκι, ο οποίος εκλιπαρεί στήριξη από τους συμμάχους του.

Νέα τηλεφωνική επικοινωνία Τραμπ – Πούτιν

Αυτό επιβεβαίωσε και ο Τραμπ μετά την πρόσφατη τηλεφωνική συνομιλία του με τον Πούτιν, η οποία διήρκησε 2,5 ώρες. Αυτή που έγινε δημοσίως γνωστή καθώς, όπως διέρρευσαν διπλωματικές πηγές, έχουν υπάρξει και αρκετές άλλες που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας.

Στην επικοινωνία αυτή η Ουκρανία «αδειάστηκε» για άλλη μια φορά από τον αμερικανό πρόεδρο. Η συμφωνία που είχε επιτευχθεί μεταξύ Ουάσιγκτον και Κιέβου στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, για ολική κατάπαυση του πυρός 30 ημερών ως βάση συζήτησης με τον Πούτιν, είχε ως αποτέλεσμα την παύση για 30 ημέρες των επιθέσεων σε ενεργειακές υποδομές των δύο πλευρών, μετά το τηλεφώνημα των δύο ηγετών.

Το Κρεμλίνο ανακοίνωσε ακόμη πως «σκέφτεται» την πρόταση για κατάπαυση πυρός στη θάλασσα, «με περαιτέρω διαπραγματεύσεις να αναμένονται για το θέμα αυτό».

Ο Πούτιν επιδιώκει να κερδίσει χρόνο και ελίσσεται, ώστε να κατοχυρώσει στο έδαφος τις διεκδικήσεις του, πριν αποδεχθεί μια γενικευμένη εκεχειρία καθώς το στρατιωτικό δόγμα είναι πως «εδάφη που καταλαμβάνονται με αίμα δεν δίνονται πίσω με διαπραγμάτευση».

Για να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις έθεσε ως «βασικό όρο» την «πλήρη παύση της ξένης στρατιωτικής βοήθειας και της παροχής πληροφοριών από μυστικές υπηρεσίες στο Κίεβο» ώστε να αποτραπεί «περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης».

Το Κρεμλίνο ανακοίνωσε πως ο ρώσος πρόεδρος «δήλωσε την ετοιμότητά του να επεξεργαστεί διεξοδικά πιθανούς τρόπους διευθέτησης μαζί με τους Αμερικανούς εταίρους του, οι οποίοι θα πρέπει να είναι ολοκληρωμένοι, βιώσιμοι και μακροπρόθεσμοι. Και, φυσικά, να λαμβάνουν υπόψη την απόλυτη ανάγκη εξάλειψης των βαθύτερων αιτιών της κρίσης, τα νόμιμα συμφέροντα της Ρωσίας στον τομέα της ασφάλειας».

Για την υιοθέτηση μιας εκεχειρίας 30 ημερών, η ρωσική πλευρά περιέγραψε μια σειρά σημαντικών σημείων σχετικά με τη «διασφάλιση του αποτελεσματικού ελέγχου μιας ενδεχόμενης εκεχειρίας κατά μήκος ολόκληρης της γραμμής επαφής, την ανάγκη να σταματήσει η αναγκαστική επιστράτευση στην Ουκρανία και να επανεξοπλιστούν οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας».

Συμφωνήθηκε ακόμη η ανταλλαγή 175 αιχμαλώτων με την Ουκρανία, ενώ ως ένδειξη καλής θέλησης η Ρωσία παρέδωσε 23 βαριά τραυματισμένους ουκρανούς στρατιώτες στο Κίεβο.

Ο Τραμπ επίσης «στήριξε την ιδέα του Πούτιν» για διοργάνωση αγώνων χόκεϊ μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας επί αμερικανικού εδάφους.
Ανακοινώθηκε ότι οι δύο ηγέτες συνομίλησαν και για άλλα θέματα της διεθνούς ατζέντας, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης στη Μέση Ανατολή και την περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας. Αποτυπώθηκε έτσι ότι οι διμερείς συζητήσεις ξεφεύγουν από τα στενά πλαίσια της ουκρανικής διευθέτησης.

Οι συνομιλίες είχαν και οικονομικές προεκτάσεις. Ο Κ. Ντμιτρίεφ, ειδικός απεσταλμένος του Πούτιν για τη Διεθνή Οικονομική και Επενδυτική Συνεργασία, δήλωσε ότι βλέπει «μεγάλες προοπτικές συνεργασίας» με τις ΗΠΑ μεταξύ άλλων και στον διαστημικό τομέα και πως θα έχει συνομιλίες με τον Ίλον Μασκ για πτήσεις στον Άρη.

Μιλώντας στο περιθώριο του ετήσιου Συμβουλίου της ρωσικής Ένωσης Βιομηχανικών και Επιχειρηματιών είπε πως το κρατικό επενδυτικό ταμείο της Ρωσίας εξετάζει την ανάπτυξη κοιτασμάτων σπάνιων γαιών στη χώρα και θέλει να συνεργαστεί με αμερικανικές εταιρείες.

Ο απερχόμενος Γερμανός καγκελάριος, Όλ. Σόλτς, χαρακτήρισε την κατάπαυση του πυρός σε ενεργειακές υποδομές «σημαντικό πρώτο βήμα» με το επόμενο να είναι «μια πλήρης κατάπαυση του πυρός (…) το συντομότερο δυνατόν». Επανέλαβε την πλήρη στήριξη στον Ζελένσκι, αποδοκιμάζει κάθε συμφωνία ερήμην της Ουκρανίας και διεκδικεί επίσης συμμετοχή της Ευρώπης στις συνομιλίες για ειρήνη.

Την πλήρη συμφωνία μαζί του εξέφρασε και ο Εμ. Μακρόν κατά την επίσκεψή του στο Βερολίνο την ώρα που συνομιλούσαν Τραμπ και Πούτιν.
Από τη μεριά του ο Βρετανός πρωθυπουργός, Κιρ Στάρμερ, ζήτησε από τον Τραμπ να συνεργαστούν όλοι «για να θέσουν την Ουκρανία στην ισχυρότερη δυνατή θέση για μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη», ενημερώνοντάς τον τηλεφωνικά για τον «συνασπισμό των προθύμων» και την πρόθεσή τους να στείλουν «ειρηνευτικές δυνάμεις» στην Ουκρανία. Κάτι που έχει απορρίψει κατηγορηματικά η Μόσχα.

Νέες συνομιλίες στο Ριάντ Επίκειται σύνοδος κορυφής

Ο αμερικανός ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ, Στιβ Γουίτκοφ, δήλωσε ότι αναμένει μια πλήρη κατάπαυση του πυρός να επιτευχθεί «μέσα σε δύο βδομάδες», προσθέτοντας ότι νέες συνομιλίες με τη Ρωσία θα πραγματοποιηθούν στη Σαουδική Αραβία. Τόνισε παράλληλα ότι είναι «πιθανόν να πραγματοποιηθεί» μια συνάντηση μεταξύ Τραμπ και Πούτιν.

Ο Τραμπ συνομίλησε μία ώρα τηλεφωνικά και με τον Ζελένσκι ο οποίος αποδέχθηκε τελικά την μερική κατάπαυση του πυρός. «Μεγάλο μέρος της συζήτησης βασίστηκε στην επικοινωνία που είχαμε χθες με τον Πρόεδρο Πούτιν προκειμένου και η Ρωσία και η Ουκρανία να ευθυγραμμιστούν όσον αφορά τα αιτήματα και τις ανάγκες τους», έγραψε σε ανάρτησή του. Το ποια πλευρά θα «ευθυγραμμιστεί» είναι μάλλον πασιφανές.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος